-
Oude Herinneringen, Nieuwe... - 1
Datum: 10-4-2018, Categorieën: Tieners Auteur: Noor, Bron: Opwindend
... recht in de ogen keek. Die kleurde meteen zo rood als een tomaat en wist niet wat zeggen. Snel ging ze op haar handdoek zitten en mompelde “Zoiets zeg je toch niet tegen je vriendin, Nellie!”“En waarom niet? Je bent knap Hanna! Ik meen het en dat mag je weten! De hele wereld mag het weten!” zei Nellie waarop ze weer recht stond en met luide stem over het strand riep “Hanna is een knappe meid en mijn beste vriendin!”Hanna sleurde haar terug op de handdoek en mopperde dat ze zich niet moest aanstellen maar Nellie glimlachte alleen maar en wees naar het bijna lege strand. “Maak je toch niet zo druk Hanna, er is hier niemand die het kan horen.”Hanna keek rond zich en zag inderdaad niemand in de buurt. Alleen aan de rand van de duinen zat een jongen voor zich uit te staren maar hij had blijkbaar niets gehoord. Nog steeds een beetje boos keek Hanna haar vriendin aan. “Je weet dat ik niet hou van al die aandacht Nell, ik word er verlegen van.” Nellie kwam vlak naast Hanna zitten en nam haar handen vast. “Ik weet het, sorry…. Maar ik meende wel wat ik zei hoor, je bent een knappe meid Hanna! Als je wat meer naar de jongens zou kijken dan wist je dat zelf ook wel, ze kijken je allemaal na als je langs hen doorloopt op school.”“Laat het nu zijn Nell, of ik spreek de hele dag niet meer met je!” zei Hanna met nog steeds tomaat rode kaken maar diep vanbinnen genoot ze van de opmerkingen van Nellie.Het was al laat op de avond en oma en opa waren al lang gaan slapen toen Hanna en Nellie ook ...
... eindelijk naar hun slaapkamertje gingen. Het was er maar klein en er stond enkel een tweepersoonsbed en een kleerkast maar meer hadden ze ook niet nodig. “Pfft! Wat is het hier warm vandaag!” fluisterde Nellie toen ze de kamer binnen stapten. Het werd elke dag wat warmer op hun kamertje maar er was niet veel aan te doen! Het enige, kleine venstertje dat de kamer rijk was keek uit op een binnenkoertje waar het nog veel heter was dus dat open zetten zou niets helpen. Hanna keek even rond maar trok dan haar schouders op. “We hebben niet veel keus Nell, dus laten we maar gaan slapen. Als we enkel dat dunne laken gebruiken zal het nog wel meevallen denk ik.” zei ze waarop ze zich neerlegde en het laken losjes op zich liet neerdalen. Nellie keek nog even twijfelend naar haar vriendin maar kroop dan ook in bed. Het werd stil in de kamer maar van slapen kwam niet veel. Nellie draaide rond en rond, puffend en blazend, dan weer met het laken wapperend tot ze uiteindelijk, na wat voor Hanna een eeuwigheid leek, het laken van zich afgooide en uit het bed kroop. “Zo kan ik echt niet slapen Hanna! Het is véél en véél te warm in dat bed!” mopperde ze waarop ze de rand van haar nachtkleedje vast nam en het in een vloeiende beweging over haar hoofd uittrok. Hanna keek met open mond naar haar vriendin die daar nu met enkel nog een slip aan voor haar stond. Het vage maanlicht dat door het kleine venstertje naar binnen viel scheen op Nellies naakte lijfje en deed de witte huid van haar borstjes ...