Emma En Mark - Sex Verhalen

Emma En Mark

... antwoord. Ze stelde open vragen en vroeg door ter verduidelijking. Ze toonde nooit een mening over gevoelens van anderen en daarmee was ze feitelijk zonder vooroordelen. Niet dat ze geen mening in het algemeen had, want die had ze wel degelijk. Ze kon ook prima discussiëren. Kon het zo zijn dat ik een verliefdheid voelde voor haar? Ik herinnerde mijzelf aan een deel van het liedje van The PoliceSometimes it's not so easyTo be the teacher's petTemptation, frustrationSo bad it makes him cryIk voelde ook dat verlangen in me. De verleiding om dat te doen wat de school en maatschappij mij verbood. Want zoals het verderop in het liedje gaat:Loose talk in the classroomTo hurt they try and tryStrong words in the staffroomThe accusations flyIt's no use, he sees herHe starts to shake and coughEinde carrière als het uitkomt. En het komt altijd uit. Ze heeft vriendinnen. Vriendinnen praten met elkaar. Jaloezie is normaal onder tienermeiden. Nee ik moet sterk zijn. Het is haar examenjaar. En dat ze die examens gaat halen, staat buiten kijf.Dan komt het schoolkamp. Als mentor van haar klas ga ik ook mee als begeleider. Gelukkig zijn er meer docenten mee en het is een gezellig kamp. Je hebt ook wel eens van die kampen dat het vanaf het begin gedonder is en je als docent gedurende het hele kamp als politieagent moet optreden. Maar dit kamp start rustig en verloopt, op een enkel opstootje tussen wat opvliegerige leerlingen na, buitengewoon rustig. Het is een kamp waar we sportieve dingen ...

... doen en dat afwisselen met culturele uitstapjes. Op één avond hebben we een feestavond en de andere avonden mogen de leerlingen vrij besteden. Als bijna volwassenen geven we ze hun eigen verantwoordelijkheid over hoe laat ze terug zijn, maar vanaf 23 uur moet het stil zijn op de slaapzalen. En ‘s ochtends ontbijten we gezamenlijk om half negen en om negen uur start het programma.Het is een mooie avond. Wel wat koud. Ik zit met mijn jas aan buiten en zie in het donker iemand aankomen. Het blijkt Emma te zijn. Ze gaat naast me op het bankje zitten en groet me. Ik groet haar terug en ze vraagt hoe het met mij gaat. Uiteraard antwoord ik dat het goed gaat en na de wedervraag van mij hoe het met haar gaat, beginnen we een gesprek. Een gesprek over interesses. Over hoe we het leven zien. Ik vraag haar welke studie ze wil gaan volgen. Ze is daar vastberaden in. En hoewel ik weet dat er voor haar studie altijd meer aanmeldingen dan plaatsen zijn, waardoor de universiteit selecteert, blijkt ze geen plan B te hebben. Ze heeft haar zinnen op deze studie gezet, dus die moet en zal het worden. Ik heb respect voor haar overtuiging en drive om te bereiken in het leven wat ze wil. Ze vraagt naar mijn leven. Mijn vrouw en kind passeren de revue. En ik probeer haar - en misschien ook wel mezelf - ervan te overtuigen dat ik volmaakt gelukkig ben met mijn leven. En eigenlijk ben ik dat ook. Maar waarom is er dan toch dit alles verzengende verlangen.Na een tijdje zeg ik “Ik ga een stukje lopen”. Dit ...