-
Emma En Mark
Datum: 9-4-2018, Categorieën: Tieners Auteur: JohnD, Bron: Opwindend
... leraren surveilleren en kijken de examens na. Eerste corrector van de examens van de eigen leerlingen en tweede corrector van die van andere scholen. Alles bij elkaar een periode van ruim een maand waarin je leerlingen hun proeve van bekwaamheid moeten afleggen. Daar hebben we als docenten deze jonge mensen 6 jaar lang op voorbereid. Het voelt voor mij ook altijd als een proeve van bekwaamheid voor mij als leraar en die van mij collega’s. Of ik mag zeggen dat ik dezelfde spanning voel als de leerlingen, dat weet ik niet, maar ik voel ook spanning. Ik spreek Emma in die tijd niet. Maar zoals ik al verwachtte, is ze natuurlijk geslaagd.Bij de diploma uitreiking zie ik haar weer. Ze draagt een mouwloos topje van een geplooide stof, waardoor haar lang dunne armen zichtbaar zijn. De hals is rond uitgesneden en de contouren van haar mooie tienerborsten zijn zichtbaar. Ze draagt lange oorbellen die aan een dun kettinkje in haar nek bungelen. De witte corsage is een prachtige witte roos. Maar haar schoonheid verbleekt bij de schoonheid van Emma. Als haar naam wordt afgeroepen, komt ze stralend naar me toe lopen en ik feliciteer haar met drie kussen op de wang. Ik overhandig het diploma en de mooie cijferlijst. Ik geef haar ook een envelop met het gedicht dat ik heb gemaakt voor het behalen van haar diploma. Ze bedankt me en de volgende leerling is aan de beurt. Ik kijk haar nog even na als ze wegloopt. Dan gaat de uitreikingsavond weer verder.Elk jaar krijg ik uitnodigingen voor ...
... feesten van leerlingen die hun diploma hebben behaald. Voor de meeste bedank ik vriendelijk maar ik bezoek er jaarlijks één of twee. Ik vind dat onderdeel van mijn werk als mentor. Als ik dit jaar ook een uitnodiging van Emma ontvang, hoef ik niet te twijfelen over welk feest ik zal bezoeken dit jaar. Ik sla de andere VWO-uitnodigingen af en ga naar Emma’s feest. Juist omdat ik mentor ben van haar klas, zullen haar ouders me ook niet raar aankijken. Die avond spreek ik Emma opnieuw. We spreken niet over het kussen, maar hebben het over de toekomst. Haar toekomst. “Je hoeft nu niet meer zo’n afstand te houden hoor Mark. Je bent nu mijn leraar niet meer.” Ze heeft natuurlijk helemaal gelijk. Ze is een jonge vrouw van 18. Eentje die mag stemmen. Die een eigen keuze maakt voor een studie die de weg naar haar loopbaan zal bepalen. En toch knaagt er iets aan me. “Ken jij Utrecht een beetje?” hoor ik haar vragen. Ik knik “Ja mijn zus woont er.” “Ik zoek er een kamer. Kan jij eens voor me rondkijken of informeren?” “Doe ik” beloof ik. Alle goeie dingen komen tot een einde en zo ook deze feestavond. Om 2 uur vertrek ik naar huis. Sophie slaapt al en ik voel opnieuw een interne spanning. De aantrekkingskracht van Emma. Maar als ik eraan toegeef, dan kan me dat mijn gezin kosten.Ik zal haar nu niet meer zien. Ik kan haar nu uit mijn gedachten zetten, vertel ik mezelf. Na wat uren van onrustig heen en weer draaien lijkt, val ik uiteindelijk in een diepe slaap. Ik droom van hoe ik met Emma in ...