Awakenings 9 - Sex Verhalen

Awakenings 9

... een aparte manier begonnen aan te kijken. In het begin had ik er niet zo’n erg in, maar gaandeweg viel het steeds meer op.Na het vierde uur liep ik naar een van de jongens toiletten en bekeek mezelf zorgvuldig in de spiegel.Niets.Ik keek omlaag.M’n gulp was keurig dicht…..Ik vroeg me af waarom sommige medeleerlingen me aanstaarden, het beviel me niks, ik hou niet van geheimzinnigheid.Ik liep de WC uit.Aan de andere kant van de deur stond Peter, met een vreemde blik in z’n ogen.‘Ja, wat???’‘Heb je het schoolblad al gelezen, Sven?’‘Nee, hoezo dan?’Hij schudde z’n hoofd.‘Het lijkt me beter dat je het gewoon maar leest, doe nu maar’.Hij sprak in raadsels…‘Maar, wat b…’‘Lees nou maar gewoon’ en hij liep zonder nog iets te zeggen weg.Ik werd nieuwsgierig.Ik viste het schoolkrantje uit m’n tas en begon te bladeren.Mmmmm….. verslag school voetbalteam….. Pergamom…..aan iedereen die dit leest….Aan iedereen die dit leest???Mijn oog viel op een naam.Ik bladerde door.Daniel ter Horst!!!Heel snel en vluchtig vlogen mijn ogen over de woorden van Daniel en, geloof het of niet, ik voelde me alsof ik een trap in m’n maag had gekregen.Waarom??Wat??Hoe???Godverdegodver nog an toe!!!Rustig blijven sprak ik mezelf toe.Ik haastte me naar buiten en liep naar het achterste gedeelte van het schoolcomplex, waar ik verwachtte rustig en ongestoord verder te kunnen lezen.Achter de locatie waar we onze fietsen konden stallen was nog een klein bosje, en dáár wilde ik me terugtrekken. Ik kwam hier in het ...

... verleden vaker met Daan, als we relatief ongestoord wilden praten.Met Daan.Ik ging tegen een boom aanstaan en begon te lezen.Ik las het artikel nog eens.En nog eens.Bij de vierde lezing kwamen de tranen.Ik liet het blad uit m’n vingers glijden en keek wezenloos voor me uit.Langzaam liet ik me door m’n knieën zakken en ging zitten. Ik boog m’n hoofd en begon ge-luidloos te janken.Waarom wordt ik zo ontzettend afgewezen door m’n vriend???Waarom heeft hij blijkbaar willens en wetens er voor gekozen niet met mij hierover te pra-ten???En waarom in Godsnaam die reactie van hem in die vermaledijde tennishal????Waarom?Waarom??WAAROM?????Ik schreeuwde geluidloos en voelde me zwaar belazerd en depressief.Ik hield m’n hoofd tussen m’n handen en wenste dat ik hier en nu zou doodgaan…Een aarzelende hand op m’n schouder.Een fluisterende stem.‘Sven?’Ik keek op.‘Daniel!’Sneller dan ik voor mogelijk had gehouden stond ik overeind en maakte aanstalten weg te lopen.Weg van alles.Weg van iedereen.Weg van Daniel.‘Alsjeblieft, Sven….’Smekend.Ik keek hem aan.‘Loop niet weg, práát met me…’Ik produceerde iets dat door moest gaan voor een cynisch en schamper lachje.Ik begon boos te worden, en dat was goed.Boos zijn is een emotie, maar op dit moment oneindig veel beter dan wanhopig zijn, of intens verdrietig, of…..‘Praten’….‘Ja, Sven, praten…’‘Praten?’‘ PRATEN???’ Ik schreeuwde nu.Daniel keek me geschrokken aan.Ik ging door.‘Luister vriend, ik bedoel EX VRIEND’, Daniel kromp ineen, ‘ik heb je stukje ...