Onbekend nummer - Sex Verhalen

Onbekend nummer

... had ik nog nooit mee gemaakt in mijn leven. “Lul” vloekte ik in mezelf “nu ben je echt die oude vieze vent waarvoor je net bent uitgemaakt door je nichtje, dit kan toch niet, ze zal ongeveer net zo oud zijn als Carlijn”. En toch kon ik het niet laten om weer een blik te werpen in de spiegel. Ze zag dat ik haar aankeek en sloeg snel haar ogen neer. Wat Carlijn allemaal aan het vertellen was, weet ik niet meer. Ik kon alleen nog maar denken aan dat prachtige schepsel achter in mijn wagen, ondanks dat ik mezelf net voor lul had uitgemaakt. Ik richtte mijn blik weer op de weg en merkte dat mijn gedachtes alle kanten op gingen. Ik was echt helemaal bevangen door haar schoonheid. Veel te snel waren we aangekomen bij het huis van Carlijn. Ik parkeerde mijn auto voor de deur en keek weer snel in de spiegel. Weer sloeg ze snel haar ogen neer en bloosde zelfs een beetje. “Nou oompie, geweldig dat je ons even hebt gebracht” hoorde ik Carlijn zeggen en ik kreeg een dikke kus op mijn wang gedrukt. Carlijn opende de deur en stapte uit. “Ga je mee Liek” riep ze zich half omkerend naar haar vriendin “en je mag mijn oom ook wel even bedanken hoor” ging ze verder met een gekke bek. Ik hoorde hoe haar vriendin langzaam naar voren kwam en ineens werd een voorzichtige kus op mijn wang gedrukt. “Bedankt meneer” hoorde ik haar bedeesd zeggen. Mijn wang tintelde helemaal door haar voorzichtige kus. Snel werd de portier opengedaan en stapte ze naar buiten. Terwijl ze naar de deur liepen nam ik ...

... beide dames even goed op. Carlijn kende ik natuurlijk al goed dus had ik alleen aandacht voor haar vriendin. “Verdomme” dacht ik weer en ik moest even slikken. Van achteren was haar lijf goddelijk. De kriebels schoten door mijn lijf. Echt, dit had ik nog nooit meegemaakt. Vlakbij de deur draaide ze zich nog even om, terwijl Carlijn de deur opende, en keek ze me nog even aan. Ze glimlachte verlegen en liep toen snel achter haar vriendin aan naar binnen mij verward in de auto achterlatend. Het kwartier dat ik nodig had om thuis te komen heb ik niet bewust meegemaakt. Volgens mij heb ik allerlei verkeersregels overtreden, ik weet het gewoon niet meer. Ik kon alleen maar denken aan haar. Zij die me verward had gemaakt, me kriebels had gegeven, zij waarvan ik de tinteling van haar kus nog steeds op mijn wang voelde. Thuis aangekomen ging ik aan de tafel zitten en staarde wat verward voor me uit. Dit kon toch niet waar zijn bedacht ik me. Ze was toch veel te jong? Dit kon toch niet? En toch merkte ik dat het me niets kon schelen. Ik voelde iets wat ik nog nooit zo heftig had gevoeld. Was het verliefdheid? Bestond het dan echt? Liefde op het eerste gezicht? Het moest haast wel want dit was niet normaal meer. Na even te zijn bijgekomen begon ik maar aan het klaarmaken van het eten. Even mijn zinnen verzetten. Maar dat lukte niet echt getuige de aangebrande pannen en het smaakloze eten. Zonder veel zin werkte ik het naar binnen en na een kop koffie te hebben gezet besloot ik maar even ...