-
Onbekend nummer
Datum: 7-4-2018, Categorieën: Tieners Auteur: Djaycee, Bron: Gertibaldi
De regen plensde naar beneden en tikte heftig op het dak van mijn auto. De ruitenwissers stonden vol aan om al het water maar van de ramen weg te krijgen. “Wat een pleuris weer” dacht ik bij mezelf en tuurde ingespannen naar de weg. En toen ineens zag ik ze daar lopen: 2 jonge meiden dicht tegen elkaar onder een paraplu. Ik minderde wat vaart en rolde langzaam verder naast hen. Ik opende het raampje waardoor de regen naar binnen spetterde. Ik zette mijn ergste vieze mannen stemmetje op en zei hard “Zo lekkere natte jonge meisjes, willen jullie niet lekker met mij mee dan?”. Het meisje dat aan de kant van de auto liep boog zich naar mijn raam toe en schreeuwde hard “Sodemieter op jij vieze oude v…… OOMPIE!”. Het was mijn nichtje Carlijn die ik uiteraard al had opgemerkt toen ik aan kwam rijden. Ik lachte haar toe en maakte een uitnodigend gebaar. Carlijn draaide zich snel om “kom op Liek, tis m’n oom, we kunnen meerijden” en snel draaide ze zich weer terug, trok de deur open en schoof op de bijrijdersstoel. Ook de achterdeur werd opengetrokken en ik hoorde hoe haar vriendin neerplofte op de achterbank. De deuren werden gesloten en ik gaf weer gas. “Zo dames, waar naar toe?” vroeg ik en keek schuin naar mijn nichtje. Carlijn is de dochter van mijn oudste zus en een heerlijke meid. Niet alleen ziet ze erg ongelooflijk lekker uit voor haar 17 lentes maar ze heeft ook nog eens een persoonlijkheid waar menig vrouw een voorbeeld aan kan nemen. Op school is ze 1 van de populairste ...
... meiden maar dat weerhoudt haar er niet van het altijd op te nemen voor de zwakkeren op school. Iedereen heeft dan ook een enorm respect voor haar. Als ik dan de verhalen hoor, van zowel mijn zus als van een vriend van me die leraar is op haar school, dan vult me dat met trots, trots dat het mijn nichtje is. We schelen niet zoveel, ik ben 29 en zij is 17, en dus kan ik altijd goed met haar meepraten over de huidige tijd. Althans dat hoop ik dan maar. Ondertussen zat Carlijn maar te ratelen over het ellendige weer en ik genoot van haar stemgeluid. Ik was blij dat ik haar en haar vriendin uit de regen had weg kunnen halen. Dit is toch geen weer voor die meiden om daar door heen te moeten lopen, al is het dan met een paraplu. Ik bedacht me opeens dat ik ook nog een andere passagier had, 1 die ik nog niet kende want ik had geen herkenning gehoord, en keek even in achteruitkijkspiegel. “Verdomme” dacht ik bij mezelf en moest even goed slikken. Mijn handen trilden zelfs een beetje op het stuur. Achterin zat het allermooiste meisje wat ik ooit had gezien. Met 1 blik op haar had ze mijn adem weggenomen. Weer moest ik even slikken. Lange zwarte haren, een engelachtig gezicht met helder groene kijkers erin. Waanzinnig! En dan had ik alleen nog maar haar gezicht gezien. Ze keek me aan met een vriendelijke, bedeesde maar toch ook geïnteresseerde blik in haar ogen. En ondertussen ratelde Carlijn maar door. Snel richtte ik mijn blik weer op de weg en merkte dat ik even van de kaart was. Dit ...