-
In de trein.
Datum: 10-12-2017, Categorieën: Hetero Auteur: max55, Bron: Gertibaldi
Iedere dag reis ik een behoorlijke afstand van mijn woonplaats naar mijn werk, meestal met de trein. Het is altijd een internationale trein, een deel met en een deel zonder coupés. Het grote voordeel van een coupé is dat je er rustig kunt zitten. Het leven van een treinreiziger in Nederland gaat niet altijd over rozen: vertragingen, slecht onderhouden zitplaatsen, deuren die niet opengaan, geen toiletten. Verder lijkt iedereen een mobieltje in zijn handen te hebben, en niet te vergeten de medereizigers die kost wat het kost een conversatie met je aan willen gaan, meestal gericht op het ventileren van hun eigen frustraties. Mijn idee hierover is; doe dat toch niet, zie je dan niet dat ik meer interesse heb in mijn boek dan een nietszeggend gesprek met een volslagen onbekend iemand? Zo gaat het vaak, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat er ook wel eens leuke en bijzonder spannende dingen in de trein kunnen gebeuren. Afgelopen half jaar ben ik eens gaan letten op de “vaste” reizigers op mijn traject. Ik zou liegen als ik niet zou toegeven dat mijn aandacht meer naar de vrouwen uitgaat. Over het algemeen ingedutte dertigers en veertigers die dit traject al jaren reizen en verworden zijn tot zombies. Er is echter één vrouw die ik niet zonder enige opwinding kan bekijken. Ik schat haar ongeveer op drieëndertig jaar, een mooi gevormd gezicht, fraaie halflange haren die ze in allerlei varianten weet op te maken. Goed gekleed, casual, met veel smaak maar ook niet te aanwezig. ...
... Ze heeft nooit een lange broek aan, altijd ofwel een kort. Strak om haar lijf zittend jurkje of een rok met bloes of truitje. Ze draagt daarbij altijd een glanzende panty en hoge hakken. Soms zelfs een paar van die mooie laarzen met een hoge hak die tot over haar knie zit. Als ik mijn ogen dan dicht doe dan droom ik weer over haar. Maar dan heeft ze geen panty aan maar nylonkousen en is haar rok een stuk korter dan anders. En als ze dan tegenover me zit hoor ik het knisperen van haar nylons wanneer ze haar benen over elkaar heen slaat en haar hoog gehakte voet op en neer gaat. Alleen de gedachte zorgt spontaan voor een stijve lul! Ze heeft een kordate manier van lopen, en doet dat altijd op een paar hoge hakken, zelfverzekerd maar zeker niet arrogant. Ik merk dat ik ervan baal als ik de trein mis en haar die dag dus even niet zie. Even dat kortdurende genot van fantasie die alleen kan voortbestaan in mijn gedachten. Het komt dan ook zeer nauw dat ik er voor zorg dat ik niet opval. Het zou vreselijk zijn als ze me op mijn aandacht voor haar zou betrappen en dat dat effect zou hebben op haar houding. Dat zou de “betovering, de mythe” waarschijnlijk verbreken. Ik wil haar dan ook liever niet leren kennen omdat haar schoonheid verborgen ligt in mijn beeld van haar en de fantasie die dat creëert. Zo eens in de week ga ik nonchalant tegen over haar zitten en probeer dan zo veel mogelijk mezelf te blijven. Heel af en toe kijk ik op naar haar en zie dat ze relaxed in een tijdschrift ...