YVONNE en KARIN - Sex Verhalen

YVONNE en KARIN

... op!” Zeg ik en daarmee beëindigen we ons gesprek. Ik zet de muziek weer wat harder en verheug me op het concert. Als de plaat is afgelopen draai ik dezelfde kant nog een keer. Dan pak ik mijn sleutels, controleer of ik geld bij me heb en begeef me dan bij voorbaat goedgemutst op weg. Als ik even later het pleintje oploop waaraan het café ligt zie ik Yvonne zitten op een bankje.“Hoi!” roept en zwaait naar me, me al tegemoet lopend.“Hallo Yvonne” zeg ik haar als ik d’r even vriendschappelijk omarm. Naast haar had ik Karin al zien zitten, die achter haar aan is komen lopen.“Hallo, ik ben Karin” zegt ze als mekaar een hand geven.“Hoi Karin, leuk je te ontmoeten hé.” Wel, Yvonne had me niet voor de gek gehouden! Haar stralende ogen kijken me aan. Het kastanjebruine haar valt golvend over haar schouders naar beneden tot boven haar borsten die duidelijk te zien zijn onder haar hemd. Ze is licht opgemaakt, maar zeker niet overdadig zodat je het pas ziet als je goed kijkt.Ze is, net als haar moeder, lang en slank en beweegt heel soepel. Haar geborduurde spijkerbroek trekt je ogen naar haar ronde billen en haar slanke buik.“En Martin? Ik had je al gezegd dat je aangenaam verrast zou zijn door je begeleiding, maar je zegt er niets over” zegt Yvonne.“Als mijn ogen maar de helft zouden zeggen als Karin ’s ogen zou je het gehoord hebben! Jij ziet er zoals altijd even mooi uit, maar vandaag steelt Karin de show!”Karin zegt ad rem; “Nou, voor jouw leeftijd mag jij er anders ook nog zijn! Ik ...

... dacht dat ik zou gaan stappen met iemand die er uit ziet als mijn vader of zo, maar dat valt mee, jij ziet er ook leuk uit. Wel anders dan ik had verwacht, want volgens mijn moeder zag je altijd zo netjes uit. Ik verwachtte dus iemand in een pak of zo en nu kom je gewoon in je spijkerbroek, dat vind ik wel gaaf!”“Kom op mensen, zo kan ‘ie wel weer. Zullen we naar binnen gaan? Ik ben klaar voor rock and roll, jullie ook hopelijk!”Karin loopt al voorop naar de deur en zwiert naar binnen voor ons uit. Als ik binnenkom staat ze tussen de bar en het kleine podium waar ze nog druk bezig zijn met kabels en stekkers om de muziekinstallatie op te bouwen.“Jeetje, dat is wel gezellig hier” zegt ze als ze om zich heen kijkt. “Dat is ook leuk” zegt ze, wijzend naar oude lambrisering. Ik leg haar uit dat dit vroeger een markthal was en al in de 17e eeuw die functie had.“Oh, dus het is eigenlijk een museum?” Lacht ze.“Wat willen jullie drinken?” Vraag ik en ik loop naar de bar om de bestellingen op te halen. Als ik terugloop staan Yvonne en Karin druk te praten waarbij Karin haar hand op de bil van Yvonne heeft gelegd. Ik loop om hun heen en bied de glazen aan die gretig aftrek vinden.“Je hebt sjans Martin, Karin vindt je een leuke vent en ze valt op je kontje” zei ze!”“Nou hé!” zegt ze, “dat moet je niet doorvertellen, dan schaam ik me rot!”Ik zeg dat dat overbodig is omdat ik me vereerd voel door hun opmerking. “Ik zal maar niet zeggen waarom, want anders zijn ‘jullie’ het die echt rood ...