YVONNE en KARIN - Sex Verhalen

YVONNE en KARIN

... te jong vonden ze, en veel ‘speelruimte’ hadden we dus niet. Ik ben toen wel eens met haar gaan wandelen maar op een bankje gezeten in het park, durfden we niet verder te gaan dan kussen en stiekem voelen. ‘s Avonds hebben we ook wel eens aan de Maas gezeten en heeft ze me afgetrokken terwijl ik haar vingerde. Het was voor ons beide wel ons eerste seksuele contact, maar verder dan dat durfden we niet te gaan, belast door de katholieke opvoeding was dit een toen niet te nemen hindernis.Toen we onze schooldiploma’s hadden gehaald, ging zij op kamers wonen in Utrecht waar ze studeerde en we verloren elkaar uit het oog. Zoals het gaat, eerst nog een paar keer een kaartje, een kerstwens en een verjaardag felicitatie, maar ook dat houdt op.Toen we elkaar jaren later weer zagen bij het Parkfeest herkenden we elkaar direct en hadden spijt dat we elkaar uit het oog waren verloren en alle herinneringen borrelden omhoog. Maar zij had een vriendje en ik woonde toen al samen. Het was gezellig en pas jaren later biechtten we op dat we ‘s avonds, vrijend met onze eigen partners aan elkaar dachten in plaats van aan hun. We hebben toen zelfs geen adressen uitgewisseld, ik denk uit zelfbescherming tegen beter weten in.Vergeten deed ik haar nooit, vooral niet toen mijn relatie slechter werd dacht ik vaak met weemoed aan Yvonne, steeds meer spijt krijgend…Er verstreken een paar jaar en inmiddels woonde ik alweer alleen. Toen ik helemaal niet aan haar dacht bezocht ik op een dorps braderie. ...

... Opeens stonden we tegenover mekaar en we herkenden elkaar onmiddellijk. Ik net onderweg net naar de bar om wat voor mij en het vriendengroepje met wie ik daar was drinken te halen, maar dat was opeens niet meer zo belangrijk.“Hé Yvonne, te gek zeg! Hoe gaat het met je?” Vroeg ik haar en al snel zaten we bij te praten op een bankje. Haar vriend had haar laten zitten met een berg schulden en was er plotseling vandoor gegaan met een jeugdliefde uit zijn dorp. De meubels mocht ze houden, maar die waren toen nog niet afbetaald zodat ze zich enorm belazerd had gevoeld.Sindsdien zien we elkaar ‘regelmatig’. We hebben toen wel onze telefoonnummers uitgewisseld en bellen soms weer met elkaar. Ook bezoeken we samen wel eens het theater of komen mekaar tegen bij concerten of evenementen, maar we hebben verder nooit meer wat ‘gehad’ samen, maar dat was nooit een thema. Vermoedelijk omdat we allebei onze portie wel thuisgekregen hadden en bang waren voor een tweede fiasco.“Ik was sowieso van plan te gaan Yvonne, en ik zou het hartstikke leuk vinden jullie te zien hoor. Trouwens Karin te zien vind ik ook leuk, ze zal nu wel een hele meid geworden zijn. Je hebt me wel eens verteld dat Veroniek een kind had gekregen, maar dat is toch al lang geleden zeg.”“Ze is een prachtmeid, maar dat zal je wel zien. We hebben in ieder geval erg gezellig gehad het hele weekend! Zullen we afspreken over een uurtje bij Guntrud? Dan kun je je positief laten verrassen door je gezelschapsdames!”“Ik verheug me er al ...