Jing Tian - 2 - Sex Verhalen

Jing Tian - 2

Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Jing Tian - 1Ik was nu een week verder. Een week na m’n eerste ervaring met wat dus hier mijn lot zou zijn. Ik kon er prima mee leven. Ik miste thuis niet echt. Waar ik nu was, was namelijk veel beter. Elke morgen werd ik wakker en als ik dan de galerij op de eerste verdieping op liep, keek ik uit over een uitgestrekt landschap wat in mijn mooiste dromen nog niet eens zou voor kunnen komen. En dat ik het dan moest delen met deze wonderlijke wezens die wel wat weg hadden van pandaberen, maakte het eigenlijk alleen nog maar leuker. Ik was niet toegelaten buiten de grenzen van deze academie. Het bleek ook echt een academie te zijn waar Meester Shang Xi pupillen trainde in de weg van de monnik, zoals hij dat zelf noemde. Het deed me een beetje denken aan de boeddhistische monniken in het zuiden van mijn land. Naast het vechten, ging het veel meer om het vinden van de juiste balans. In de wereld om ons heen maar ook in ons zelf. De wat mollige mannetjes en vrouwtjes hier zou je dan ook niet zozeer zien als een wapen, maar ik had zelf al ondervonden dat ze enorm veel kracht konden putten uit deze manier van leven. Ik had er erg veel bewondering voor. Ze leefden een simpel bestaan met veel zelfreflectie. Ze hadden ook zeker wel oog voor elkaar, wat zich meer uitte in elkaar helpen verbeteren. Ik hoorde er niet helemaal bij natuurlijk. Het was soms ook moeilijk. Ik zag er anders uit. Veel anders. De jongens keken kwijlend naar me, wat ...

... ik aan de ene kant leuk vond, al begreep ik niet dat ze zich zo tot me voelde aangetrokken. Misschien wel hetzelfde waarin ik me kon vinden, aangezien ik me ook tot hun voelde aangetrokken. Dat kon ik namelijk ook totaal niet verklaren. Maar aan de andere kant was ook dit vervelend. Ik had geen maatje hier. Met ‘stille’ Lam viel nog altijd geen gesprek te beginnen. Hij was de uitzondering en keek nooit echt naar me, zoals de rest keek, waaronder ook de meester zelf en zijn instructeurs. En de meisjes hier waren net zo stil. Ze roddelden over me, dat wist ik zeker. Ze lachten me uit als ik aan het trainen was. Mijn stijl was toch net iets anders. Maar ze moesten eens weten waar mijn stijl echt goed in was. Echter was ik na die ene keer nooit meer gevraagd voor verdere training, in die weg… Misschien stelde ik toch teleur. Aangezien hij had gezegd dat het zo dringend was de vorige keer, vind ik het toch gek dat we nu alweer een week verder waren. Hij durfde me ook niet aan te kijken. Het viel me überhaupt al op, dat degene die er van wisten, zich er erg voor leken te schamen. Ik moest het geheim houden, wat ik graag deed. Ik schaamde me er ook wel een beetje voor. Was gewoon bang voor de reacties van de anderen. Zeker na dat ik zag hoe meester Shang Xi, Mosdoorn en Qun er mee omgingen. Mosdoorn keek nog meer op mij neer. Veel meer dan hij bij de andere leerlingen deed. Pijnlijk bijna. Ik volgde ook meer lessen van Qun, onder andere om die reden. Qun moest mij echter een keer ...