Vannacht Ben Je... - 2 - Sex Verhalen

Vannacht Ben Je... - 2

... uit. Een uur later volgde een mail, hij had mijn mails dus toch wel ontvangen en speelde al weer een spel met me. De tekst was kort, hij gaf de locatie, het tijdstip aan en schreef dat ik een rok met een blouse moest dragen, omdat hij van vrouwelijk houdt.We hadden het niet over Marcel gehad. Wat was de bedoeling, moet hij mee of juist niet? Ik besprak het met Marcel, openheid leek me het beste. Eigenlijk had ik me door hem over laten halen om dit vreemde avontuur door te zetten. Hij besloot dat hij er zou zijn en dat hij me een signaal zal geven als ik moet stoppen. Andersom zal ik hem een signaal geven als ik hulp nodig heb. Het beviel hem dat ik een vervolgstap had gezet. Hij bevestigde het door me, na een week lang links te laten liggen, liefdevol in zijn armen te nemen. Ik voelde zijn erectie en verlangde naar intimiteit. Maar hij wees me opnieuw af.De zondagochtend kruipt voorbij. Marcel is gaan sporten en ik ga me voorbereiden op? Ja waarop eigenlijk, wat is de bedoeling? Ik besluit me te douchen, scheer mijn benen en trim het kleine harige driehoekje onder aan mijn platte buik. Mijn gedachten dwalen af naar de treinrit, naar zijn blik, het geile gevoel wat ik had en naar vanmiddag. Ik smeer mijn lichaam in met bodylotion, wrijf met mijn vlakke hand over mijn venusheuvel en jaag onbewust een golf van opwinding door mijn lijf. Mijn god, ik ben niet alleen gespannen, ik ben zelfs al opgewonden.Om vijf over drie loop ik het café in. Zojuist heb ik een sms gehad dat hij ...

... achter in de hoek zit met zijn rug naar de deur. De hoge gestoffeerde banken bieden beperkte privacy. De muziek staat zacht en er hangt een gemoedelijke sfeer. Pascal kijkt toevallig om als ik binnenkom, ik zie zijn glimlach en loop langzaam op hem toe. Hij blijft zitten en wijst op de plek aan de andere kant van zijn tafeltje. Het verbaast me, geen hand, geen zoen, alleen een glimlach en ‘hallo Vera’.Hij heeft zijn plekje zorgvuldig gekozen, niemand die hem recht in het gezicht kan kijken. Zo kan hij behoorlijk anoniem aanwezig zijn. Alleen de mensen die van het toilet terug komen kunnen een glimp van hem opvangen. Ik zit daarentegen veel meer in het zicht en realiseer me de risico’s van zijn keuze. Ik wil koffie bestellen maar hij corrigeert het en bestelt twee witte wijn. Het gesprek komt langzaam op gang. Hij heeft net als ik op google gezocht, weet wie ik ben, wat ik doe en dat mijn man Marcel wethouder is. Hij vraagt naar ‘toen in de trein’. Ik bloos en hakkel dat ik het verwarrend vond maar ook spannend.Zijn brede glimlach bevestigd dat het hem bevalt. Achter hem zie ik Marcel binnen komen en plaats nemen aan een tafeltje. Juist als ik afgeleid ben voel ik zijn been langs die van mij schuren. We hebben oogcontact, hij vertrekt geen spier, ik voel dat ik begin te blozen. Verschrikt kijk ik om me heen, kunnen de mensen dit zien? Hij ziet mijn blik, schudt zijn hoofd en zegt ‘ze zien nog niets’. Ik drink van mijn wijn, bespied zijn pretoogjes over de rand van mijn glas en ...