Vakkenvullen - Sex Verhalen

Vakkenvullen

Al een tijdje erger ik me mateloos aan mijn werk. Nou ja, niet zozeer mijn werk, meer aan een collega op mijn werk. Ze verpest het voor iedereen. Maar laat ik niet op de feiten vooruit lopen, je vraagt je vast af wie ik ben. Ik ben Edwin, 24 jaar en ik werk in een supermarkt. Geen droombaan, maar in ieder geval een baan. Gelukkig ook een vast contract. Ik werk er inmiddels al bijna 5 jaar. Ik ben begonnen in de vulploeg, inmiddels leid ik de vulploeg. Ik heb donkerbruin haar, bruine ogen en ben 1,83 meter. Ik heb een normaal postuur. Niet gespierd, maar ook niet dik. Op het moment komen we jong personeel te kort. Ze willen niet werken, ze willen enkel gamen en thuis op de bank tv kijken en ondertussen met de ene hand chips vreten en met de andere zuipen. Maar werken verdommen ze. We hebben dus oudere mensen aan moeten nemen. Ze werken wel iets harder dan die jongelui, maar ze kosten ook een kapitaal. Bijna 2 keer zo duur! Een van die medewerkers is Charlotte. Ze is bijna 19 en werkt net zo hard als iemand van 15: veel trager dan de rest. Ze let niet op de datums en ze smijt alles maar in de schappen, we zijn een uur bezig om alles netjes te zetten in het schap waar zij bezig is geweest. Het is een lieve meid, maar werken kan ze niet. Zelfs niet na een flinke waarschuwing. Ik kijk op mijn horloge. Over een half uur moeten we weer vakken gaan vullen. Ik heb Charlotte gevraagd eerder te komen voor een werkbespreking. Als het zo doorgaat verleng ik haar contract niet, maar helaas ...

... loopt die nog twee maanden door. Misschien dat ik haar zover kan krijgen dat ze zelf ontslag neemt… Er wordt op de deur van mijn kantoor geklopt. Laat me eerst even mijn kantoor beschrijven: mijn bureau is een simpele plank die aan de muur hangt waar meer rommel op ligt dan ik zou willen: pennen, papieren, puntenslijpers, paperclips, lege bekers… Boven mijn bureau hangt een plank met mappen erop. Naast mij is de deur naar de kluis. Alles bij elkaar is mijn kantoor misschien 8 vierkante meter. Geloof me: het is net een bezemkast. “Kom maar verder,” zei ik en hoor de deur open gaan. Zoals gewoonlijk zit ik met mijn zij naar de deur gekeerd en bekijk ik de planning voor vanavond. Charlotte komt binnen. Ik kijk even op en moet inwendig zuchten. Haar blonde haren heeft ze in een staart in haar nek hangen. Haar bleke gezicht en blauw-groene ogen laten haar er erg bleek en vermoeid uit zien. Zonde, op zich is het best een leuke meid om te zien. Haar borsten zijn wat klein, misschien een cup B, maar zover ik zie schat ik dat haar borst precies in mijn hand zou passen. Ze draagt kleding dat een beetje los zit. Met een skinny jeans en een wat strakker truitje zou ze er een stuk beter uit zien. “Kom verder, doe de deur achter je dicht,” zeg ik. Ik kan haar geen drinken aanbieden, de kantine is aan de achterkant van de zaak boven het magazijn en ik zit vooraan, vlakbij het kassablok. Ze kan straks na het gesprek snel wat drinken voor we beginnen. Ik kijk toe hoe ze de deur sluit en naar ...