Japanse telefoniste - Sex Verhalen

Japanse telefoniste

... de dames op de kamer kwam, raakte ik steeds met haar in gesprek enzoetjesaan begon ze mijn belangstelling te trekken. Ze was een erg vriendelijk meisje en ook wel in voor een geintje. Toen ik haar nog beter leerdekennen, vertelde ze ook iets over zichzelf. Ze was op vrijwillige basis naarHolland gekomen, omdat ze altijd gewild had om in het buitenland te werken.En omdat het Japanse bedrijf, waar ze in Tokyo bij werkte, naar Europa wildeexporteren, werd een importbedrijf in Holland opgericht en had zij zich kansgezien om hier tewerkgesteld te worden. Het beviel haar prima hier en konzich nu goed verstaanbaar maken in het Nederlands. Het enige wat tegen viel,was het weer en de heimwee. Ze had liever in een warmer land gezeten, maardoor de hartelijke Hollandse mentaliteit bleef ze toch maar in ons druilerigelandje. Alleen de heimwee was soms ontzettend groot en ze zag als een bergtegen de kerstdagen op, want dan voelde ze de eenzaamheid het ergst. En zemoest nog tot april wachten, voordat ze op vakantie ging naar haar vaderlanden ze haar familie weer zou terug zien. Ik vertelde haar daarop ook iets vanmijzelf en allengs groeide er een vriendschappelijke band tussen ons. In dedaaropvolgende weken zat ik, als ik maar even de kans had, op haar kamer enik kreeg steeds meer bewondering voor haar.Het was ondertussen halfweg december geworden en ik stond op een morgen in dekamer van de telefonistes om de post te brengen. Ik raakte met Osaka aan debabbel en we praatten over allerlei ...

... daagse dingen. Maar op een of anderemanier merkte ik, dat Osaka niet zo best te pas was. Ze was ingetogen en haarvriendelijke glimlach leek te zijn verdwenen. Zelfs om mijn grapjes kon zeniet lachen en ik vroeg aan haar, wat er aan de hand was. Ze draaide zichnaar me toe en liet zich toen huilend tegen me aan vallen. Ik wist even nietwat ik er aan had en sloeg de arm maar om haar heen. Nadat ze een beetjebedaard was, begon ze te vertellen. Ze had een brief van haar ouders gehad endaarin stond, dat haar moeder ziek was. En ze was toch al een beetje vanslag, want ze had ruzie met haar huurbaas en die had haar gedreigd uit hethuis te zetten. En het sombere weer met de vele regen maakten haar bepaaldook niet vrolijker en om de kerst door te komen, zag ze totaal niet zitten.Ik probeerde haar wat op te vrolijken, maar dat lukte niet zo best. Ze bleefmaar snikken en binnenin mij kreeg ik een gevoel van medeleven. "Ik weet watom je op te beuren", zei ik, "laten we zaterdagavond uitgaan. Voel je daarwat voor?". Ze keek me blij verrast aan en het voorstel was blijkbaar eenschot in de roos. Ze drukte een kusje op mijn wang en zei enthousiast: "ohja, graag". Ik drukte haar een beetje stijver tegen me aan en gaf haar op diemanier een knuffel. Daarna liet ik haar los en we overlegden, wat we gingendoen. We waren het er al snel over eens: het zou de bioskoop worden. Opge-lucht, dat ik haar had kunnen troosten, verliet in de kamer en bedacht, watwe eventueel verder konden ondernemen op die ...