Spelletjes van Jolijn - 4
Datum: 1-8-2020,
Categorieën:
Overspel
Auteur: Svenstories, Bron: Gertibaldi
... wijzigen, en een paar slides toevoegen. Zullen we straks even achter jouw computer samen de aanpassingen doorvoeren?” Ik antwoordde dat dat prima was. Rond half 5 verschoof ze haar stoel een paar meter, en zaten we samen aan mijn bureau. We namen de sheets stuk voor stuk door. Soms hadden we discussie over een voorstel van Jolijn, en steeds als dat gebeurde dacht Jolijn me te kunnen overtuigen door buiten het zicht van de andere collega’s haar hand op mijn bovenbeen te leggen, en me richting mijn kruis te strelen. De eerste keer wist ik niet wat ik meemaakte, en was ik te verbaasd om weerstand te bieden. Bij de volgende sheets en de discussies die we daarover hadden had ik me toch enigszins herpakt, en kon ik haar ook enkele keren van mijn ‘gelijk’ overtuigen. Door de discussies die we hadden vorderden we minder snel dan ik had gedacht, en we waren inmiddels al anderhalf uur bezig met de presentatie, en nog niet klaar. Steeds frequenter legde Jolijn haar hand op mijn been, en ook steeds hoger. Daarvoor hoefde ze niet meer zo stiekem te doen: de meeste collega’s waren al naar huis, zeker degenen die in onze nabijheid zaten. “Even naar het toilet”, zei Jolijn. Intussen werkte ik nog een stukje door aan de slides. Een paar minuten later was Jolijn terug, en gingen we verder. Opnieuw raakten we in discussie over enkele aanpassingen, en toen Jolijn die niet leek te kunnen winnen (ondanks dat haar hand af en toe mijn kruis leek te raken), toverde ze ineens vanuit het niets een ...
... bordeauxrood stukje textiel op mijn bureau, pontificaal op mijn toetsenbord. Onze discussie stokte. Was dit wat ik dacht dat het was? “Kijk maar even,” fluisterde Jolijn. Ik pakte het stukje stof van mijn toetsenbord, en hield het in mijn handpalm. Ik keek eerst om me heen, me ervan vergewissend dat er geen collega’s in de buurt waren. Die waren er niet; het leek inmiddels wel uitgestorven op kantoor. Ik ontvouwde de inhoud van mijn handpalm; een string. Inclusief een nat plekje, daar waar destring zich om Jolijns kutje had gespannen. “Ruik eens,” commandeerde Jolijn me. Ik verborg mijn neus in de string, ademde diep in, en wist genoeg; onmiskenbaar de geur van Jolijns geil. Ik keek haar gespannen aan. “Als we nu even snel die presentatie afmaken, ga ik je dadelijk royaal belonen voor je overuurtjes gisteren” zei Jolijn, terwijl ze met haar hand mijn aanzwellende erectie kneedde. Een grotere stimulans had ik niet nodig; binnen een kwartier had ik de slides volledig aangepast, op aanwijzingen van Jolijn. Daarbij gebruikte ze het kneden van mijn stuurknuppel af en toe om haar woorden extra kracht bij te zetten. “Fijn, dat was dat. Nu het echte werk,” concludeerde Jolijn toen ik de presentatie had opgeslagen. Jolijn stond op, en liep heupwiegend naar een uithoek van kantoor. Haar gezicht sprak boekdelen, ik moest haar volgen. Jolijn liep rechtstreeks naar een bureau dat enigszins ‘beschut’ was gepositioneerd, nietsvermoedende collega’s (als die er nog waren) zouden ons hier niet ...