De stille kracht – 6 - Sex Verhalen

De stille kracht – 6

... Nicole.” “Nee Vin, ga jij maar met Roel en John aan Julie plannetje werken. Ik kom straks nog om met de babyfoon” We lopen naar binnen. Gertie stapt op Roel af en kust hem. Ze ijkt verdrietig maar ook opgelucht. “Komen jullie meiden? Onder de douche en dan naar bed.” Nu is het Cetia, die Gerties hand pakt. “Komt je mee en doet ons voorlezen?” Gertie straalt en kijkt Cita aan. “Mag ik?” “Natuurlijk.” Ik ga samen met Roel en Vincent naar de werkkamer. Het kost me zeker een half uur om hun uit te leggen wat ik al gedaan heb en wat het plan is. Af en toe laat ik hun stukken van de opgenomen telefoongesprekken luisteren. Beide complimenteren me met de manier waarop ik Harto van zijn handlangers heb weten te isoleren. “Voor die eventuele verdoving, kun je beter Gertie vragen. Ik kijk wel of ik haar kan aflossen bij het voorlezen.” Even later komt Gertie binnen. Ik vertel haar in een notendop wat de bedoeling is. “Gertie, ik heb het ook al tegen Vincent en Roel gezegd. Voel je niet verplicht . Als je mee wil doen? Graag. Wat je ook besluit. Dat doet niets af aan onze vriendschap.” “Ik ben erbij John. Zie het maar op mijn manier van wraak nemen op de spoken uit mijn verleden.” Nicole komt binnen met de babyfoon “Kim is al vertrokken en Jeroen ligt nog te lezen.” “Ik moet je wat vragen liefje. John heeft mijn hulp gevraagd. Hij kan het in principe ook zelf als hem het materiaal meegeef. Maar ik wil graag..” “Is al goed Vin. Tot nu toe heb ik alleen maar genoten van de extra spanning ...

... in ons leven.” Cita en Roel komen binnen. “Ja hè meid. Het is best spannend in andermans leven te kijken.” Nicole krijgt een blos en lacht. “ Ja Cita, spannend en opwindend.” “John, schenk jij nog eens in? Ik ga mijn vriendinnen de maat nemen.” Ze pakt een meetlint uit en een schrijfblok uit de la. “Rechtstaan Nicole. Schrijf jij even op Gertie. “Lengte 174 cm. … Taille 80… borstomvang 98.” Na nog een aantal maten worden de rollen verwisseld en is het Nicole die Gertie’s maten opschrijft.” “Wat moet je met onze maten Cita.” “Ik ga voor jullie beiden een sarong en een kebaja maken.” “Mag ik helpen?” “Natuurlijk Nicole… Ik zit er de laatste dagen over te denken om van mijn hobby mijn werk te maken.” Nu kijk ik op. “Niet boos zijn John. Het is nog maar een gedachte. Een gedachte die ik al langer had, maar door alles wat gebeurd is meer op de voorgrond komt.” “Liefje, ik zal alles doen om je te steunen, desnoods meer gaan werken.” “Niet te hard van stapel lopen John. Ze verwachten me dit schooljaar toch niet meer terug. Alle tijd dus om de markt te onderzoeken.” Ik hef mijn glas. “Dat al onze plannen en wensen mogen uitkomen.” We klinken onze glazen. “Wanneer gaan jullie je plannetje uitvoeren?” “Volgende week zaterdagavond, tenminste als ik ervoor kan zorgen dat onze slachtoffers dan thuis zijn.” Cita kust mijn voorhoofd. “Dat kun je lieverd.” “Zullen wij morgen een stukje fietsen schat?” “Nee Vin, alsjeblieft niet. Ik ben net ongesteld geworden. Je weet als ik dan de eerste dag ...