De stille kracht – 6 - Sex Verhalen

De stille kracht – 6

... aanslag op Cita is door het hele dorp gegaan en omdat zij hier bij de kleine middenstand haar boodschappen doet zijn zij en de meisje overal bekend. Ik wordt geïnteresseerd gevraagd naar haar toestand en men is echt ontdaan over hetgeen in het anders zo rustige dorp is gebeurt. “Zullen we bloemen voor mama kopen?” “Mogen wij uitzoeken?” In de bloemwinkel moet ik weer uitleggen hoe het nu met mij vrouw gaat. De verkoopster laat de meiden een bosje uitzoeken en weigert hiervoor de betaling. Op dat moment komt een man van achter de zaak ingelopen. U bent toch de vriend van mevrouw Suwandi? Ik knik. “Waarom vraagt u dat?” “Ik heb namelijk een opdracht van Fleurop binnengekregen om bij mevrouw Suwandi een bloemstuk te bezorgen voor 50 euro. Als u het gelijk mee wil nemen dan doe ik er voor vijf euro extra aan bloemen in.” “Wie is de afzender als ik vragen mag?” Hij loopt weer even door een gordijn naar achter en komt terug met een briefje. ‘Harry Scheepers.’ Leest hij voor. ‘Er moet een kaartje bij, veel beterschap van Je broer en Maaike.’ Ik voel hoe mijn bloed in no time naar het kookpunt gaat. “Sorry, maar dat bloemstuk willen wij zeker niet ontvangen.” De man kijkt me vragend aan. De verkoopster grijpt in. Papa, die Harry Scheepers, dat is die arrogante Kickbokser die met zijn motorbende de omgeving terroriseert. Als iemand tegen ze optreedt dan krijgt hij klappen of zijn auto staat een paar dagen later in de fik” “Hij is de broer van mijn vrouw. Op ziekenbezoek is hij niet ...

... geweest. Wel heeft hij me een dag na de aanslag jeugdbescherming op mijn dak gestuurd om mij die twee meiden af te pakken.” “Sorry meneer.” “Dat kon u niet weten.” “U denkt toch niet dat haar eigen broer…” “Ik trek mijn schouders op. “,er is geen bewijs.” lieg ik. Ik spreek met de man af dat hij de 50 euro gebruikt om een grafstuk te laten bezorgen bij mijn schoonbroer. Ik schrijf zelf het kaartje dat eraan bevestig wordt. ‘Voor Harto de Hyena... Een gevallen kampioen.’ Thuis heeft Cita de tafel gedekt. Ze zit in haar badjas de krant te lezen. De meiden overhandigen haar de bloemen die door haar gelijk op water worden gezet. Ik breng alle goede wensen uit het dorp op haar over en vertel het verhaal van de bloemist. “Heb je dat echt gedaan? Wordt straks een grafstuk bij hem bezorgd? Ben je niet bang dat hij daarop gaat reageren.” “Dat hoop ik zelfs. Vincent brengt me zo software, die ik verborgen op zijn Sim card kan zetten. Naast dat ik dan alles kan afluisteren, weet ik dan ook nog waar hij is. Zijn gps wordt automatisch ingeschakeld zonder dat dat aan zijn toestel te zien is. Bovendien, als hij een nieuw toestel koopt en zijn sim-card overneemt, raak ik hem niet kwijt.” “Ze kijkt me aan.” “John, ik ben blij als we dit hoofdstuk kunnen afsluiten.” “Ik ook liefje.” We zijn net bezig met opruimen als Vincent in fietskleding op de pui van onze keuken klopt. “Morgen kameraad, ben je nog niet klaar?” “Nee, maar ik ga me nu meteen omkleden.” Hij houdt een cd omhoog. Dan ga ik naar ...