Jongens Hormonen - 20 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 20

... ballenzak. Uitdagend klemde hij zijn speelgoed in zijn hand en ging vlak voor Serge staan.- Hier zie !En Serge, die boog voorover en kuste en likte aan Geert zijn ballen. Natuurlijk dat we lachten !- Ben je nu content, ja ?Geert borg zijn lul en ballen weer weg in zijn broek, ritste die dicht en ging weer neer zitten. Mijn achting steeg voor hem. En ook voor Serge.Terwijl Serge en ik van de halteplaats naar huis gingen, wist Serge een en ander te vertellen over die Geert. Hij woonde aan de andere kant van het dorp, richting Ieper. Hij had een oudere broer die in een garage werkte en die een vrij goede voetballer was. De vader van Geert werkte ook in een garage en zijn moeder werkte als assistente bij een apotheker in de stad. Ze woonden in een vrij groot en hoog huis dat zeker bijna honderd jaar oud was, met een voordeur in het midden, en links en rechts twee ramen. Geert oefende zich in gewichtheffen en hij vertelde dat hij op de zolder van het huis een hele ruimte had met allerlei toestellen.- Zo een beetje als bij mij ? vroeg ik.- Groter. Groter ! En met diverse toestellen.- Leuk zeg !Mijn hart klopte wat sneller. Als ik nu eens kameraad werd met die Geert, misschien kon ik wel eens bij hem gaan oefenen op de zolder. En misschien….- Het schijnt dat hij eens een jongen van zijn klas uitgenodigd heeft, hem heeft laten uitkleden tot op slip, hem vastgebonden heeft, dan het slipje uitgetrokken en die jongen als het ware gefolterd heeft.Ik dacht aan Francky.- Echt ?- Ja. Maar ...

... die jongen genoot er van. Hoe noemen ze dat ook weer ?- Bdsm of zo ?- Ja. En kijken hoever ze mogen gaan.Mijn hart klopte nog sneller. Bij Geert binnen geraken. Zogezegd om wat te sporten op die zolder. Wie weet !’s Avonds een mailtje naar Francky.“Hé, hoe gaat het ?”Evan wachten voor het antwoord kwam;“Goed. Aan ’t blokken?”“Ja. Frans.”“Ik wiskunde”“Zeg, die kerel die jou eens vastgebonden heeft, is dat een zekere Geert ?”“Ja. Hoe weet je dat ?”“Zit op de bus naar huis”“Nogal een kerel h锓Ja, zeker. Ga je er nog eens naartoe ?“In de kerstvakantie.”Ik dacht even na.“Mag ik eens meegaan ?”“Vraag het aan Geert”Vraag het aan Geert. Hoe moest ik daar aan beginnen ? Geert had ik nooit alleen op de bus, er waren altijd andere kameraden bij.Ik pijnigde mijn hersens. Hoe kon dat ? Hoe kon ik Geert eens alleen spreken ? En zou ik het durven vragen ?Soms liggen de oplossingen dichter bij dan je denkt. Zo ook met Geert.Op woensdag namen we steevast de bus van vijf uur ’s avonds. Half december was er op woensdag een voetbalmatch geweest en ik kon pas de bus van zeven uur nemen. Geen andere leerlingen. Nee ?- Hé, Antwerpnaarke !Geert stapte ook op de bus en kwam naast mij zitten.- Godfert, begon hij met een vloek, moeten nablijven !- Ja ?- Ja ! Die smeerlap van een leraar Frans.Even stilte. Mijn hart klopte sneller. Nu moest ik het maar durven.- Jij kent Francky uit mijn klas ?- Francky ! Nee zeker ! Toffe gast.Mijn hart sloeg nu nog sneller. Geert keek me aan.- Wat heeft hij over mij ...