Stephanie 1 - Sex Verhalen

Stephanie 1

... ze naar binnen stapt. “Ja, sorry. Ik stap net onder de douche uit,” zegt Pim, “Ga maar vast zitten, ik kom er zo aan.” Stephanie loopt de huiskamer in, terwijl Pim de trap oploopt en zich aankleed. Het was hem opgevallen dat Stephanies lange haren nat waren en het heeft niet geregend, ze was dus ook onder de douche geweest. Wanneer hij de huiskamer in stapt ziet hij dat ze ook andere kleren aan heeft en een beetje make-up op heeft gedaan. Zou ze dat gedaan hebben om indruk te maken? Stiekem hoopt hij het wel. “Glaasje wijn?” vraagt Pim. Stephanie twijfelt even, “Ja, is goed,” zegt ze. Pim schenkt twee glazen in en geeft er een aan Stephanie. Ze klinken en Stephanie neemt voorzichtig een klein slokje van de wijn en het is aan haar gezicht te zien dat dit de eerste keer is dat ze rode wijn drinkt. “Gezondheid,” zegt Pim en neemt zelf ook een slok. Al snel vervolgt het gesprek van de afgelopen middag en gestaag daalt het pijl van de fles wijn. “Mag ik je iets heel persoonlijks vertellen?” vraagt ze verlegen, nadat er een korte stilte is gevallen. “Van mij wel,” zegt Pim, hij is nieuwsgierig genoeg, naar dit meisje. “Weet je hoe ik erachter kwam dat ik anders ben dan anderen?” ze zegt dit lacherig en slaat haar blik neer. Ze blijft stil, alsof ze de vraag niet retorisch genoeg heeft gesteld. Pim haalt zijn schouders op. “Toen ik merkte dat ik pijn fijn vind.” zegt ze verlegen. Pim grijnst, “Ook daarin ben je niet de enige.” “Dat weet ik,” zegt Stephanie, “ik heb een paar sites ...

... met verhalen gevonden en ik lees daar best veel. Maar het is moeilijk om iemand te vinden met wie ik erover kan praten en dat mis ik toch best wel. Toen ik pas negen was heb ik ontdekt dat ik pijn fijn vind en sinds een paar jaar doe ik mezelf vaak pijn omdat ik het gewoon lekker vind.” “Ik kan moeilijk zeggen dat ik het niet begrijp,” zegt Pim, “Ik ben zelf een tijdje Meester geweest over een slavin, ik vind het erg jammer dat ze er niet mee door kon gaan.” “Dat had ik echt niet achter je gezocht!” glundert Stephanie, “Je bent gewoon een vies mannetje!” zegt ze met een blos op haar wangen. Het beetje wijn heeft zijn uitwerking op Stephanie niet gemist. “Wat fijn om er door een ander op gewezen te worden,” grapt Pim, “Maar zijn niet alle mannen vieze mannetjes, op zijn tijd?” “Ja, ik denk het wel.” Stephanie zit te lachen. “Maar weet je wat ik graag zou willen? Hoe ik graag zou willen leven?” vraagt ze en weer lijkt ze te wachten op een antwoord van Pim. “Nou?” zegt hij. “Ik zou het liefst écht een slavin willen zijn. Eigendom zijn van iemand die alles voor me beslist en alles met me doet wat hij wil.” Stephanie zit in haar inmiddels lege glas te kijken, wanneer ze dit zegt. °Dat is nogal een ingrijpende beslissing, om je hele leven zomaar over te leveren aan een ander,” zegt Pim. “Dat weet ik,” antwoordt Stephanie, “Ik schaam me er ook een beetje voor en ik heb het nog tegen niemand durven zeggen. Maar ik voel dat zo, al een hele tijd. Ben ik gek, omdat ik dat denk?” Ze kijkt ...