Het Contract
Datum: 8-12-2017,
Categorieën:
Extreem
Auteur: Sensuall, Bron: Gertibaldi
... zucht en begon te mompelen, onverstaanbare woorden, dat wel, maar toch, ze begon te ontwaken!! Snel klikte Victor de halsband van Eva vast aan de ring in de leuning en keek met een gejaagde blik naar Heemskerk. Hij zag onmiddellijk dat Heemskerk zelf ook behoorlijk schrok en zag aan zijn ogen dat hij als een razende een plan aan het bedenken was. “Nee, nee, nee!! Verdomme!, veel te vroeg..ik heb tijd nodig, nu meteen, Eva mag nog niet ontwaken!” dacht Heemskerk, waarop hij meteen naar Victor gebaarde dat hij de chloroform en doek nodig had. Victor liep snel en zo zacht hij kon naar de hal, zocht en vond vrijwel direct het flesje en doek in de jaszak van zijn werkgever. Hij rende terug en constateerde dat ze bijna te laat waren met het verdoven van Eva. “Wat is dit!! Waar ben ik!! Wat doe je klootzak!!” schreeuwde Eva. Victor schrok, ontdeed het flesje van de dop en rende naar Eva, ondertussen de doek tegen het flesje chloroform aanhoudend. Bij Eva aangekomen duwde hij de doek doordrenkt van het spul, direct tegen haar neus en mond. Ondertussen had Heemskerk haar hoofd vast en dat zakte heel zacht weer tegen de leuning aan. Ze slaakte nog een diepe zucht en was weer compleet van de wereld. “Zo!!! Dat was op het nippertje, Victor! Heel goed gedaan, mijn complimenten! Ik moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren. Ze zit nog niet vast genoeg op de stoel, dus help me daar even mee, Victor.” Victor, die een adrenaline boost door zijn hele lijf had gekregen, reageerde ...
... meteen door uit zichzelf de juiste riemen te pakken en pakte daarop de benen van Eva om ze tegen elkaar aan vast te gespen.. “Elk been aan een stoelpoot, Victor. Durf je haar benen niet te spreiden of denk je gewoon niet na?! “hoorde hij Heemskerk zeggen. “En je hoeft je niet te haasten, Victor, ze is weer onder zeil en dat zal nog wel een hele poos duren, of ben je dat soms vergeten?”. Hierop reageerde Victor maar niet, elk antwoord zou Heemskerk niet kunnen waarderen. Hij was nog te gespannen, kon Victor zien. Heemskerk pakte een oogmasker uit de koffer en maakte dat voorzichtig vast. Eva zag er heel mooi uit zo, naakt met een riem om haar middenrif, vlak onder haar borsten door, een halsband waardoor ze strak met haar nek tegen de rugleuning zat..en dan ook nog eens een oogmasker dat haar gezicht heel mooi liet uitkomen. En natuurlijk die prachtige gespreide benen, die met riemen om haar enkels aan de stoelpoten bevestigd waren, haar benen net onder de knie had Heemskerk tevens met riemen aan de poten vast gezet. “Ehh, meneer? U bent haar handen vergeten.” “Natuurlijk ben ik dat niet, sukkel, ik ben aan het overwegen wat het beste is, achter de rugleuning of juist niet.” Hij nam zijn besluit en maakte haar polsen achter de rugleuning vast met stalen boeien en haar armen net boven de ellebogen met riemen. “Zo. Ze kan geen kant meer uit” sprak Heemskerk met een goedkeurende en veelzeggende blik in zijn ogen, tegen Victor. Victor was opeens zo ontzettend moe door alle commotie, ...