Het Contract - Sex Verhalen

Het Contract

... gezicht dat zelfs een glimlach vertoonde. “Jeetje, als je eens wist wat je nog te wachten staat, dan zou je niet glimlachen”, fluisterde hij in zichzelf. Hij liep de studeerkamer uit en botste daarbij tegen Heemskerk op. “Ah, ik zie dat je Eva keurig hebt neergelegd. Goed zo Victor, dat doet me deugd. Alleen moet je me even helpen met een stoel die ik in het midden van de kamer wil hebben”. “Maar natuurlijk, meneer. Welke stoel heeft u in gedachten?” “Haal een stoel met armleuningen en rechte rugleuning maar uit de hal, Victor.” Niet wetend wat Heemskerk met die stoel van plan zou zijn, liep hij meteen naar de hal en keerde terug met de gevraagde stoel. “Zet hem in het midden van mijn kantoor neer en haal riemen uit de kast waar ik mijn bdsm spullen bewaar.” “Aha!, dat is hij dus van plan met die lieve Eva”, dacht Victor waarop hij meteen gehoor gaf aan het verzoek van Heemskerk. Toen hij met de gevraagde riemen het kantoor van zijn baas betrad, kreeg hij meteen een nieuwe opdracht. Heemskerk pakte Eva van de sofa en droeg haar in zijn armen naar de stoel. “Victor, help me even met haar te ondersteunen, ze mag niet vallen en ze moet rechtop blijven zitten.” Gezien Eva’s toestand, was dit niet makkelijk. Ze was erg zwaar doordat haar spieren door de chloroform volledig verslapt waren. Victor werd een beetje boos, maar liet dat niet merken aan Heemskerk, niet omdat hij dat niet wilde, maar meer omdat hij dat niet gepast vond. Een trouwe dienaar zoals hij al jaren is voor ...

... Heemskerk, dient nu eenmaal discreet om te gaan met de wensen, grillen en wil van zijn werkgever. “Verdorie, waarom is hij er zo op gebrand om Eva als zijn slavin te willen hebben?? Als ze dat zelf zou willen, dan had ze hem dat toch wel laten merken? Vooral na al die moeite die hij heeft gedaan. Foute boel hoor” mijmerde Victor. Maar trouw als Victor is aan Heemskerk, deed hij wat er van hem verlangd en gevraagd werd. Heemskerk betaalt hem meer dan goed voor zijn functie als butler, dus ja, dan moet je toch af en toe wat door de vingers zien en, belangrijker, erover zwijgen! De buitenwereld mag er nooit iets van weten, wist hij. “Victor! Waar zit je met je gedachten kerel, ik vertelde je iets heel belangrijks en je reageert gewoon helemaal niet! Ben je zo ontzettend moe dat je je niet kunt concentreren?” hoorde hij Heemskerk opeens uit de verte tegen hem zeggen. Dat Heemskerk zeer dichtbij stond merkte hij pas toen hij door hem uit zijn eigen gedachten werd gerukt. “Sorry, meneer…sorry..ik was heel even diep in gedachten en ja, ik ben ontzettend moe. Mijn excuses, meneer.” stamelde hij. “Zo zo..in gedachten nog wel, terwijl ik tegen je praat. Schande, Victor..Schande! En waar dacht je aan Victor? Dat wil ik meteen weten! Ik zie namelijk aan je gezicht, dat je het niet eens bent met deze situatie. Is dat het geval, Victor?” Victor liep rood aan van schaamte en wist even niets te zeggen. Wat als hij zijn gedachten hardop zou uitspreken? Zou Heemskerk boos op hem worden? Hem niet ...