Het Contract
Datum: 8-12-2017,
Categorieën:
Extreem
Auteur: Sensuall, Bron: Gertibaldi
... begrijpen? Hem ontslaan, wellicht? “Nou, Victor..komt er nog wat van? Of ben je je tong verloren?” zei Heemskerk, een glimlach onderdrukkend. Van schrik liet Victor Eva los, waardoor ze een beetje voorover zakte. Heemskerk stond op dat moment voor Eva en kon haar net op tijd met zachte hand voorkomen dat ze van de stoel viel. Victor is van Italiaanse komaf en zeer gevoelig, maar ook zeer toegewijd aan zijn werkgever. Af en toe heeft Victor een typerend opvliegend karakter, maar dat kan Heemskerk wel waarderen. “Zal ik je helpen Victor? Zal ik je helpen je gedachten te verwoorden, of kun je dit zelf? Dat laatste betwijfel ik, je bent namelijk opeens erg zwijgzaam” sprak Heemskerk nu een beetje ongeduldig. Victor vouwde zijn armen om Eva heen en zei, “Meneer, u moet het me niet kwalijk nemen, maar ik zie Eva, u laat me spullen halen waarvan ik weet wat u ermee gaat doen, Eva is bedwelmd en ik weet dat wanneer ze wakker wordt, ze zichzelf meteen gaat verzetten! En..terecht, als ik zo vrij mag zijn om dit te zeggen. Ik keur dit niet goed, meneer!”. “Aha! Nou beste kerel, dat kan ik me enigszins voorstellen!” lachte hij. “Ik zal je zometeen vertellen wat mijn plannen zijn. En nee, het is niet wat je denkt. Als je net had geluisterd, Victor, dan had je nu geweten wat mijn plan is en mijn gevoel daarin. Maar, zoals je ziet en voelt, zit Eva nog op de stoel en we moeten ervoor zorgen dat ze niet valt, dus blijf haar vasthouden, ik red me wel met de riemen.” Victor vermande zich en ...
... hield haar zittend, met haar rug tegen de rugleuning. Heemskerk had alle riemen inmiddels voor zich neergelegd, van lang tot minder lang en van breed tot minder breed. De langste en breedste van de riemen had hij nodig om Eva tegen de rugleuning te bevestigen, om te voorkomen dat ze zou vallen. “Dat als eerste” sprak hij zacht voor zich uit. Hij keek naar haar. Hij zag haar zitten op de stoel en kreeg weer dat gevoel van…”ja, wat voor gevoel eigenlijk?” zuchtte hij zacht. “Meneer? Is er iets?” vroeg Victor. “Nee Victor, of ja..eigenlijk wel, maar dat doet er op dit moment even niet toe. Ik was van plan om Eva haar avondtenue aan te laten houden, maar ik ben van gedachten veranderd.” Terwijl Victor Eva nog steeds ondersteunde, ontdeed Heemskerk haar voorzichtig van haar nachtkleding. “Zo dan!!” zei Victor, net hoorbaar voor Heemskerk. Dat ontging Heemskerk natuurlijk niet. “Victor?? Vind je Eva mooi?” sprak hij met een grijns, “of doelde die opmerking op het prachtige niemendalletje dat ik haar net heb uitgetrokken?. Victor kleurde rood op zijn wangen en wist zich even geen houding te geven. Hij had niet gedacht en zelfs niet verwacht dat Heemskerk hem zou horen, zo zacht en in zichzelf had hij die opmerking uitgesproken. “Sorry Meneer, ze is zo ontzettend mooi! En dat prachtige figuurtje!!” “Zeker Victor, Zeker. Eva is mooi, ze is heel mooi en dat is nou juist de reden waarom ik Eva als mijn persoonlijk bezit wil hebben!” Het laatste gedeelte van de zin kwam heel ongeduldig op ...