De parel van São Tomé 7 - Sex Verhalen

De parel van São Tomé 7

... naar binnen. “Ja” kraait Isabel, “daar is mijn blanke sabel. Kom schat, leef je uit” en hij voelt hoe ze haar benen wijd spreidt. Isabel houdt zichzelf vast om zijn nek en Fred begint te neuken. Hij voelt haar natte vagina knijpen als hij binnendringt en lossen als hij uit haar gaat. Dit is de manier van Isabel om hem af te trekken met haar vagina. Al stotend merkt hij dat ze steeds natter wordt. Haar mosseltje ontvangt hem met soppende geluidjes. Dan onverwacht snel voelt hij het borrelen. Fred pakt haar heupen en stoot snel en hard. Dan jaagt hij zijn sperma diep in haar buik en Isabel ontvang zijn ejaculatie met kreuntjes. “Lekker schat” en ze kust hem. Hij zakt uit haar en ze loopt twee passen weg, zet haar benen uit elkaar, zakt door haar heupen en perst. Een paar golfjes sperma druipen uit haar. Ze haalt haar vingers er langs en likt dat af. “Ik ben het nog niet kwijt, dit mosseltje smaakt nog steeds geil” dan zakt ze opnieuw door haar knieën, trekt haar schaamlippen wijd open en doet er nog een stevige plas achteraan. Ze lopen weer terug richting hun hut. Wat later lopen de twee andere stellen ook weer richting hun hutten Ze groeten elkaar. Isabel gaat nog wat rommelen in het huisje en Fred kijkt op het strand en over de zee. Als hij een half uurtje later terugkomt lopen ze samen naar voren. Ze hebben geen broekjes aangetrokken. Onder de veranda treffen ze een meisje, eigenlijk al een jonge vrouw. Ze ziet hun aankomen en wacht. Bij elkaar gekomen stellen ze zich voor, ...

... ze heet Benita, zoals ze vanmiddag al van de beheerder hadden gehoord, zij is dus zijn dochter, een moeder zien ze nog niet. Isabel laat dat voorlopig zo. “Ik zie dat u ook bloot wil lopen. Dat is makkelijk, want dan kan ik het ook” en ze trekt het sportbroekje van haar billen. Benita gaat bij hun zitten en vertelt wat wetenswaardigheden. “Dus die lijst in dat mapje moeten wij invullen en aan jou geven?” “Ja, misschien kom ik hem wel halen vanavond. Ik moet toch nog naar het andere strandje, de fuiken controleren.” “Vang je zelf vis?” vraagt Fred. “Ja” antwoordt ze “er zit aan deze kant van het eiland heel erg veel vis en als ik ze zelf vang en schoonmaak scheelt ons dat met de inkoop.” “Dat geloof ik graag.” “Maar ik ga nu het eten verder afmaken, ik zie daar ook de andere vier gasten al komen.” Ze staat op en loopt naar binnen. De vier mensen komen er bij en ze praten met elkaar. Dan komt Benita weer naar buiten en ze zet zeven borden neer en legt aan Isabel uit dat zij altijd mee eet met de gasten, zeker als het er maar zo weinig zijn. Er komt een schaal door met twee verschillende gerechten en daarna een pan rijst. Benita is handig zien ze, met twee grote lepels verdeelt de schaal over de zeven borden. Rijst mogen ze zelf opscheppen. De vis komt er als laatste bij. Ze gaat bij hun aan tafel zitten en ze wensen elkaar eet smakelijk. Ze eten op hun gemak en het smaakt ze. Alle borden gaan leeg. “Nou, een groter compliment kun je niet krijgen Benita” zegt Isabel, “alles is ...