Quint's Liefde - 7
Datum: 30-6-2020,
Categorieën:
Homo
Auteur: Quint97, Bron: Opwindend
... houden wel contact he..?’ vroeg Jorne. ‘Ja tuurlijk, we hebben niet voor niets social media toch?’ lachte ik. ‘Ja dat is waar!’ en hij gaf me nog een goeie knuffel. ‘Bedankt voor alles… Je betekent veel voor me’ vertelde hij. Ondanks dat ik niet verliefd op hem ben, smolt mijn hart. Dat was toch wel heel cute om te horen. ‘Jij ook bedankt Jorne, zet Amerika maar op z’n kop! En beloof me één ding: blijf voetballen.’ ‘Dat beloof ik!’ En zo liep ik naar m’n fiets totdat… ‘Quint, wacht! Wacht even, ik moet je nog wat vertellen!’ riep Jorne. ‘Wat dan?’ ‘Ik vind je leuk Quint, ontzettend leuk… Maar…’ ‘Maar wat..?’ ‘Maar ik weet dat het niet kan, als we zover uit elkaar wonen enso… Maar ik wilde je dit laten weten. Je bent echt een ongelooflijke leuke jongen, en als ik droomde, dan ging dat over jou.’ M’n hart begon nog meer te smelten. Om hem niet te teleurstellen heb ik maar niet gezegd dat het wederzijds was… Ik wilde niet dat hij met een rot gevoel naar Amerika ging, maar gelukkig was hij wel realistisch door in te zien dat een lange afstands relatie er niet inzat. Ben ik een eikel dat ik dit voor me hou? Of beschermend, ik weet het niet. Maar op dat moment leek dat me het beste. Ik gaf hem nog een knuffel: ‘Jij bent ook hartstikke leuk Jorne. Vergeet dat niet…’ en ik gaf hem nog een kus op z’n wang. Zo liep ik weg, met tegenstrijdende gevoelens of ik hem de waarheid moest vertellen of niet. Ik stapte op m’n fiets en ik reed weg, ik keek nog achterom en zwaaide nog naar hem, de ...
... laatste keer dat ik hem zou zien.Thuis aangekomen had ik een kwartier de tijd om mijn werkkleding te pakken en me te fatsoeneren. Trek in eten had ik niet. Onderaan de trap hoorde ik Levi nog roepen: ‘Quint, kom naar beneden, je eten staat klaar.’ Maar trek in eten had ik niet. Juist door die tegenstrijdende gevoelens. As usual deed ik te lang over het fatsoeneren en rennend kwam ik met m’n rugtas met daarin m’n werkkleding naar beneden. ‘Quint, zeg niet dat ik voor niets heb gekookt’ zei Levi geïrriteerd. ‘Sorry broer, ik moet naar werk en ik heb geen trek. Tot vanavond!’ en binnen een mum van tijd was ik al weer weg. Het was hectisch bij de Albert Heijn, het dorpsfeest was net gaande en de supermarkt werd overspoeld door jongeren die van de kermis afkwamen voor een snack en mensen die bier haalde. En vaak kwamen ze met hele groepen, het team was onderbezet dus het was hard aanpoten. Maar ondanks dat is het ons toch gelukt om de winkel af te maken.Op de fiets appte ik nog met Kim, ik vertelde haar door middel van spraakberichten over dat ik Jorne die middag nog sprak en afscheid van hem nam. Kim stelde me gerust door te zeggen dat ik er goed aan had gedaan om niet helemaal eerlijk te zijn tegen hem. Dat zorgde er wel voor dat ik iets minder maalde in m’n hoofd over die kwestie. Eenmaal thuis ben ik direct naar boven gegaan en direct naar m’n bed gestapt. Ook al was het niet zo’n intensieve dag, ik was wel erg moe. Ondanks dat ik afscheid moest nemen van Jorne, keek ik er wel ...