Mark En Mariël... - 16 - Sex Verhalen

Mark En Mariël... - 16

... nu hij weet dat hij niet verder mag dan wat U wilt? Denk ik wel dat hij zal inbinden.”“Dat betekend ook dat jij, Joris én Wim en de anderen het moeten accepteren?”.“Daar hoeven we nu toch niet over na te denken? Iedereen is denk ik blij, nou ja, behalve Bart dan.”Een half uur geleden had ik er nog niet over nagedacht, maar ik besloot ter plekke maar weer eens wat ik moest beslissen.“Bel Bart maar op dan en zeg hem dat ik hem hier over een uur wil zien. Ik ga douchen”. Ik liep de kamer uit, stapte de douche is, deed mijn ochtendplasje en voelde dat mijn (normaal glad geschoren) kruis stoppeltjes vertoonde. Ik had niets bij me dus keek ik om me heen. Ik pakte scheerschuim, bracht het in ruime hoeveelheid aan vanaf mijn navel tot onder mijn ballen. Nam het scheermes van Mark (grinnikte bij het idee dat hij zijn kin er weer mee zou scheren) en schoor me. Daarna stapte ik onder de douche en liet het warme water over mijn lijf stromen. Ik nam er alle tijd voor, wreef mezelf droog, trok mijn kleren aan en stapte de kamer weer in. Voelde me goed, fris en wakker.“Bart komt er aan Lex, hij durfde of wilde eerst niet maar ik heb hem weten te overtuigen”.“Mooi, ga jij dan ook maar douchen. En kom naakt terug!”. Mijn gedachten werkten prima, maar zelfs de douche had mij nog niet in de communicatie-stand gebracht. Mark stond nog in de badkamer toen de bel ging. Ik opende de deur en voor me stond een jongeman die me bijna niet aan durfde te kijken. Ik liet hem binnen, sloot de deur en ...

... gaf hem gelijk maar het bevel zich uit te kleden. Zonder enig enthousiasme begon de blonde gozer traag aan zijn schoenveters. Hij was hier niet voor zijn plezier straalde hij uit. Misschien was hij wel bang dat ik de straf van de dag ervoor nu verder door zou zetten.“Kom op, je gaat niet naar de slachtbank! We gaan praten over de toekomst”. Het tempo versnelde, hij trapte zijn schoenen uit, sokken had hij al niet aan gedaan (wat ik heel positief vond), zijn broek ging op de grond net als zijn jas en coltrui. Naakt, maar nog steeds bleu liep hij voor me uit de woonkamer in en we werden op de hielen gezeten door de even naakte Mark.Mark keek me aan en had genoeg aan een kleine blik om op zijn knieën op de grond te gaan zitten.“Kom, jij ook”, gaf hij Bart te kennen die zonder tegenwerping deed wat hij opgedragen werd. Ik liep de keuken in en haalde de derde Nespresso van de dag.“Wat vond jij van gisteravond?”, vroeg ik Bart.“Eh, ik weet niet?” stamelde hij.“Vond je het terecht? Had je het verdiend?”, verduidelijkte ik mezelf.“Ja, misschien wel”. Hij sprak zachtjes, durfde me niet echt aan te kijken.“Ik zit hier? “ stuurde ik hem bij, zijn hoofd ging omhoog en hij keek me aan.“Vond jij het eerlijk dat ik je heb gestraft omdat jij al mijn regels en grenzen overgegaan bent?”.“Ja Lex”, hij keek me nu recht in de ogen.“Maar het ging zo gemakkelijk Lex”. Op zich had hij daar wel een punt; niemand wist beter dat op het moment dat mensen zich aan je overleveren ze het ook vrij eenvoudig ...