De secretaresse - deel 1 - Sex Verhalen

De secretaresse - deel 1

... relaties te maken krijgen en moesten op hun niveau kunnen mee converseren. Deden ze dat tot zijn tevredenheid, dan vroeg hij of ze in de stad met hem wilden lunchen. Daar had niemand bezwaar tegen gehad, en dan liet hij hen zelf een tafeltje in zijn favoriete restaurant reserveren. Maar het was nu wat later in de middag en Hans vond het zo prettig met haar te praten, dat hij de tijd wat rekte. Vera bleek niet op haar mondje te zijn gevallen en had, vond hij, een geweldig gevoel voor humor; bovendien was ze behoorlijk adrem. "Heb je eigenlijk al gegeten?" vroeg hij na een tijdje plotseling. "Behalve een kleine lunch verder niets." "Zou je dan straks met mij willen dineren?" "Graag." accepteerde ze zijn aanbod vriendelijk. "Mooi. Daar staat de telefoon, regelmaar even een tafeltje in een fatsoenlijk restaurant." "Wat denk je van De Gouden Leeuw?" vroeg ze glimlachend. "Dat is toevallig mijn favoriet." grinnikte hij. "Fijn. Hoe laat?" "Dat hangt van je honger af." "Zes uur?" "Oké." Vera pakte de telefoon, drukte een nummer en zei even later: "Goedemiddag, u spreekt met mevrouw Van Brandenburg van handelsonderneming Imexco. Ik zou voor zes uur graag een tafel voor twee personen willen reserveren." "……" "Fijn, dank u wel. Met wie heb ik gesproken?" "……" "Ik dank u nogmaals, mijnheer. Tot vanavond." "Waarom vroeg je hem naar zijn naam?" wilde Hans weten, toen ze had opgehangen. "Dat doe ik altijd; voor het geval er vragen of misverstanden zijn." "Zoals een dubbele boeking?" "Bij ...

... voorbeeld." "Komt bij De Gouden Leeuw niet voor, hoor. Ze verkopen daar rustig nee als alle tafels gereserveerd zijn." "Dat is een prettige gedachte, vooral als je er met relaties naar toe wilt." "Ja, en ik kom er nogal eens met relaties. Ik voel me er gewoon thuis." Het personeel van De Gouden Leeuw zorgde, omdat Hans een goede klant was, voor een ongedwongen en intieme sfeer en bediende hen op hun wenken. Dat gaf Hans de gelegenheid om opeen onopvallende manier op Vera te letten: hoe gedroeg ze zich in een chique gelegenheid, hoe at ze, hoe ging ze om met mensen die ze niet kende, enzovoort. Beroepshalve begon hij steeds meer voor haar te voelen, want wat hem betrof slaagde ze cum laude op alle fronten. Ze zorgde er voor dat ze niet vóór of na hem met eten klaar was en vroeg, toen ze een sigaret wilde opsteken, of hij daar bezwaar tegen had, terwijl ze die middag ook al hadden gerookt. Ze bleek heel voorkomend te zijn en niet alleen een brede belangstelling voor allerlei zaken te hebben, maar ook over een flinke dosis kennis van zaken te beschikken: bij haar huidige werkgever werkte ze op het secretariaat van het inkoopkantoor, en als ergens onderhandeld moest worden, dan was het daar wel. Na het diner dronken ze nog wat en, ook al was deze ontmoeting als puur zakelijk bedoeld, werd het gezellig en lekker informeel. Toen de avond vorderde besloten ze terug te gaan naar kantoor. In de grote patriciërswoning gingen ze niet naar zijn privékantoor, maar naar de kamer waar Hans ...