Het weekend, deel 1
Datum: 19-6-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: Calimero4773, Bron: Gertibaldi
... jou toe?" "Haha, complimenteus als altijd, hè?" "Jij verdient niet minder, Monica. Kan ik zo even douchen?" Ze keek op het sleutelbord, pakte een sleutel en gaf hem die. "Nummer zes." zei ze. "Bedankt. Kom jij straks m'n rug even doen?" Ze lachte allerliefst en zei toen: "Ik ga vanavond thuis onder de douche, Hans." "Ik hoop dat je daar vanavond de kans voor krijgt, meid. Er wordt veel sneeuw verwacht." zei hij. Hij had dat op de radio gehoord, vlak voordat hij naar binnen ging. "O. Nou, als ik niet naar huis kan, dan is hier misschien nog wel een kamer over." "En anders kom je toch gewoon bij mij slapen?" grinnikte hij en draaide me om om naar de douches te gaan, en Monica keek hem lachend na. Onder de douche fantaseerde hij natuurlijk wel over Monica, die zjn rug deed. Maar hij respecteerde haar te veel om haar voor een soort onenightstand te gebruiken; daarvoor was haar vriendschap hem inmiddels te veel waard geworden. Hij wist namelijk dat ze een verhouding had gehad met een andere Nederlandse chauffeur, die haar had laten zitten. Mede door hem had ze geleerd goed Nederlands te spreken, maar dat was dan ook het enige goede geweest, dat hij haar had nagelaten. Ze wist wel dat ze niet elke Nederlander, of welke andere nationaliteit dan ook, over één kam moest scheren, maar ze had zich wel voorgenomen om geen verhouding meer te beginnen met chauffeurs, die de Albergo bezochten. Dit had ze hem allemaal eens op een rustige avond verteld, tegen sluitingstijd. Hij begreep dat, ...
... en op die basis waren zij goede vrienden geworden. Hij was dan ook de enige chauffeur, die regelmatig in de Albergo kwam, die niet alleen haar privéadres had, maar ook haar telefoonnummer. "Je bent de enige, die deze gegevens van mij heeft, Hans." zei ze. "Als ik ooit door iemand anders word gebeld, dan heeft hij m'n nummer van jou. Ik vertrouw er op, dat je dit nooit aan iemand anders geeft. Want ik heb geen behoefte aan privébezoekjes van allerlei chauffeurs." "Maak je geen zorgen, Monica." stelde hij haar gerust. "Ik beloof je, en dat doe ik maar één keer, dat niemand privéinformatie over jou van mij zal krijgen." "Ik maak me ook geen zorgen, Hans, anders had ik het je niet gegeven." glimlachte ze, terwijl ze haar hand even vriendschappelijk op zijn arm legde. Dat deed ze wel vaker, en beslist niet bij iedereen, en hij vond het altijd prettig. Nadat hij klaar was met douchen, zijn spullen naar de auto had gebracht en weer naar het restaurant was gegaan, viel het hem ineens op dat Monica er moe uitzag. Hij wachtte tot ze in de buurt was, stond op en vroeg haar zacht op bezorgde toon: "Monica, ben je moe?" Ze glimlachte vermoeid, waarop hij zei: "Doe je dan een beetje rustig aan? Je moet niet doordraaien, hoor." Ze legde even aangedaan haar hand op zijn arm en zei toen: "Dat wordt een beetje lastig, Hans. Het loopt naar etenstijd." "Ja, maar wie schiet er wat mee op als jij straks oververmoeid thuis zit?" "Niemand." knikte ze bevestigend, kneep even licht in zijn arm en ging ...