1. Trein Naar Haren - 1


    Datum: 15-6-2020, Categorieën: Tieners Auteur: Verhalendoortom, Bron: Opwindend

    Trein naar Haren Dit verhaal heeft een relatief lange opbouw. Wees ervan bewust tijdens het lezen. Veel leesplezier toegewenst!Woensdagmiddag 26 september. Ik stapte in de trein van Zwolle naar Groningen en keek de coupe rond. Bij elke tweezits en vierzits zat wel iemand. Ik keek naar links en zag daar een knap meisje zitten van een jaar of 18. “Hallo, mag ik hier wel zitten?” vroeg ik vriendelijk. “Ja tuurlijk” zei ze, waarna ze haar tas van de stoel af haalde en tussen haar benen zette. “Thanks” zei ik terwijl ik plaatsnam. “Geen probleem” zei ze kort, waarna ze me even aankeek.Even keken we elkaar in elkaars ogen aan waardoor ik haar verlegen uitstraling in me op kon nemen. Ze keek weg en schoof haar haren aan de kant. De trein begon te rijden en zo begonnen we aan de lange rit in de richting van Groningen. Na een tijdje op mijn mobiel wat te hebben geappt en een mail te hebben doorgelezen deed ik hem terug in mijn broekzak. Ik had er zo’n hekel aan dat iedereen altijd met zijn telefoon in de handen zat, omdat je dan amper nog mensen spreekt in de trein. Ondanks mijn 21 jaar en dat ook ik met een mobiele telefoon was opgegroeid kon ik daar niet in komen. Terwijl ik ging verzitten keek ik snel naar links uit het raam. Het meisje dezelfde kant uit starend waardoor ik even naar haar kon kijken. Van onder haar handen liep een draadje omhoog richting haar haren, ze had dus oordopjes in… Een gesprek zit er niet in dacht ik.Na verloop van tijd pakte ik toch maar mijn boek uit ...
    ... mijn tas. Aangezien de reis nog even zou duren was er alle tijd voor om even wat bladzijden uit het lesboek te lezen. Voorover gebukt haalde ik het boek uit mijn tas tevoorschijn. Toen ik twee tellen later weer recht ging zitten viel het me op dat het meisje keek wat ik deed. Ik sloeg het boek maar open en keek even in de inhoudsopgave om te zien waar ik kon beginnen met lezen. Met een korte blik opzij zag ik dat ze mee zat te kijken, maar snel draaide ze haar hoofd weg om uit het raam te staren.Een paar tellen staarde ik naar het silhouet van haar gezicht die nog net langs haar lange haren te zien was. Haar bril was hetgeen wat het meeste opviel in het silhouet, al stond het haar zeker niet verkeerd. Mijn ogen dwaalden even over haar kleding, ze was slank en had die dag een leuke broek met vans eronder aan. Haar blote enkels deden me nog denken “zou dat niet koud zijn?”Het meisje draaide haar hoofd mijn kant op. Express bleef ik nog twee tellen staren zodat ze het op zou merken, om vervolgens in het boek te duiken. Ik zocht de juiste pagina op en begon te lezen. De eerste paar zinnen was de concentratie er niet echt, maar de tweede alinea lukte al een stuk beter. Ik verloor mijzelf even in het boek om na een paar bladzijden weer op te kijken om uit het raam te staren. Het meisje was bezig met hetzelfde. Starend naar de weilanden verzonken we, leek het, beiden in gedachten. Plots draaide ze haar gezicht mijn kant op. Kort kruisten onze blikken elkaar. Ze keek weg, maar ik bleef ...
«1234...9»