1688: Tortuga - Sex Verhalen

1688: Tortuga

... de rug, meenamen naar buiten. Ook op straat hield niemand hen tegen en voor twee dagen werden mannen gevangengehouden. Precies lang genoeg om Leonora weer op krachten te laten komen. In een geblindeerde koets werden de mannen meegenomen naar een veldje door bossen omringd, een half uur rijden buiten de stad. Aangekomen werden ze de koets uitgeduwd en kregen ze een degen in de hand gedrukt. Ze keken zwijgend, de tot de tanden bewapende Avery en zijn maten aan. Moesten ze nu proberen aan te vallen?? Ze zouden geen schijn van kans hebben. Ze waren geen slechte vechters, maar onderbewapend met z'n tweeën tegen hen....?? Plotseling kwam er van uit de bosrand een tenger meisje, met lange wapperende blonde haren te voorschijn. Ook zij had een degen in de hand. Ze herkenden haar natuurlijk snel als het meisje dat ze eerder zo overheerlijk aan hun pik hadden geregen. Moesten ze met haar vechten?? In de kroeg, stomdronken, had ze hen snel weten te overmeesteren. Maar hier, in open veld, zonder alcohol in hun bloed... Ze wensten elkaar al heimelijk geluk. Leonora hield haar pas echter niet in en bij de eerste degenstoot ...

... doorboorde ze een schouder. De mannen beseften zich nu dat het menens was en verdedigden zich tegen de furie die zich op hen stortte. Watervlug, alsof ze op drie plaatsen tegelijk was, bestookte ze hen met degenstoten. Triomfantelijk juichte ze toen ze een dijbeen doorboorde. Beide mannen waren nu flink gewond. Steeds eenvoudiger vond Leonora's degen de lichamen van de mannen, maar aangezien ze enkel mikte op de armen en benen, was geen enkele stoot fataal. Zoals een klein meisje met haar poppen speelt, zo speelde Leonora met haar verkrachters. Gefascineerd en ontzet over de speelse bloeddorst van het meisje keken Avery en zijn mannen toe. Ze lachte bij iedere keer dat haar degen het vlees van haar belagers binnendrong. Beide mannen konden niet meer staan en zakten door hun knieën, wanhopig pogend de steken af te weren. Leonora's degen en de grond rond de mannen was doordrenkt met bloed en ook haar kostuum was rood gekleurd. De tegenstand van de mannen werd zwakker en zwakker en eindelijk zette de bloeddorstige furie grijnzend het koude staal op de keel van de stervende mannen om een einde te maken aan hun miserabele bestaan.