1688: Tortuga - Sex Verhalen

1688: Tortuga

... heeft, dan ben jij het wel. Maar als je de weg van wraak eenmaal bent ingeslagen, dan is er geen weg meer terug. Wat wil je?”. “Dat mijn vader niets meer overhoudt van zijn heilige geld! Als een hond wil ik hem zien kruipen in de goot” Klonk haar antwoord hard en koud. Hierna zeiden ze niets meer tegen elkaar, maar keken ze dromerig voor zich uit. Beiden opgeslokt door hun eigen gedachten. Nu Leonora een meester was geworden op de floret en met het pistool, liet ze zich meer en meer zien in Tortuga. Gekleed in een luxueus tenue, was ze een merkwaardige verschijning. Ze had mannenkleren aan, maar haar vrouwelijkheid was niet te verbergen. In de kroegen accepteerde het ruwe piratenvolk haar gelaten. Ze kon echter drinken en vloeken als de beste en meer en meer werd ze geaccepteerd. Eén keer werden twee dronken mannen handtastelijk. Binnen een minuut had ze beiden echter ontwapend, gebonden en met mes op de keel gezet. Alsof ze een groot wild had geschoten, zo behandelde ze de mannen. Lachend, met de armen over elkaar heen en met een laars op één van de mannen zijn keel, keek ze triomfantelijk om zich heen. Ziezo, hier had ze inmiddels ook respect afgedwongen. Het vrije leven beviel haar wel. Beter als dat nuffige gedoe in Londen. Groter dan de oceaan voelde ze zich, toen ze terugliep door de donkere stegen van Tortuga, naar Henry's huis. Dat er gevaar kon schuilen, kwam totaal niet meer in haar op. Haar vaardigheid op de degen en het gebeuren van eerder op de avond, gaven haar ...

... het gevoel volledig onkwetsbaar te zijn. Het net viel geruisloos over haar heen. Voordat ze een gil kon slaken, werd ze van achter beet gepakt en werd een hand over haar mond gelegd. Het net werd om haar heen geknoopt en als of ze niet meer woog dan een veertje, werd ze door een paar sterke mannen-armen over de schouder gelegd. Ze probeerde wanhopig los te komen, maar ze besefte al snel dat het niets zou uithalen. “zzziee zzzoo, kkkleine ffeeks, nu ggaan wij hhet eens even hhheeel ggezellig maken.” hoorde ze een man spreken met dubbele tong. Het was een stem die ze al eerder had gehoord. Het was de stem van één de mannen die ze eerder die avond, ten overstaan van de hele kroeg, had vernederd. Ze herkende ook de stem van een andere man. “Jjjaa, nnu zzullen wwe je eens llaten voelen wwwie er de bbaas is”. Leonora wist dat er voor een man niets erger is dan en publique te worden vernederd door een vrouw, of erger nog een jong meisje. Angstig wachtte ze dan ook haar lot af. Ze dacht aan Henry en hoe deze haar had gewaarschuwd s'nachts niet alleen naar buiten te gaan. Ruw werd ze een stal in gesmeten en landde op een berg stro. Een paar varkens en geiten lagen in ondiepe hokken en keken op naar het rumoer. Het net werd losgesneden en de mannen knielden naast haar, om wilt de kleren van haar lijf te scheuren. Een dronken walm, vermengt met geur van oud mannenzweet, drong haar neus binnen en ze moest haar best doen om niet te kokhalzen. Zeker toen kwijlend een mond op de hare werd ...