1688: Tortuga - Sex Verhalen

1688: Tortuga

... lachte “je hebt er pit genoeg voor, maar ik vraag me af of een meisje dat wel kan.”. Als door een wesp gestoken sprong ze op en trommelde met haar vuisten op zijn borst. “Waarom zou ik dat niet kunnen??!! Wie zegt dat?? Heb ik op het schip niet laten zien dat.......”. Plotseling barstte ze in snikken uit. Het nemen van een leven van een ander mens had haar meer aangegrepen dan ze wilde toegeven. “Henry omarmde haar en kalmeerde: “Meisje, je hebt gelijk. Je bent te anders dan andere meisjes om ergens als barmeid te werken. Ik zal je zo goed mogelijk onderwijzen, maar eerst ben je nog even van mij. Ik heb drie dagen zonder je moeten stellen en sinds ik jou ken ga ik ook niet meer naar een hoer”. “Oohh Henry, je houdt echt van me...” Zwijmelde Leonora. Avery pakte haar op, legde haar op bed en kleedde haar uit. Al snel waren hun lichamen weer versmolten met elkaar. Leonora geeuwde verveeld. Ze had gedacht te leren zwaardvechten, maar in plaats daarvan werd ze vermoeid met theorie. Voor de reis terug uit Londen was kennis vergaren voor haar de ultieme uitdaging geweest, maar nu ze van het avontuurlijke leven had geproefd, kookte haar bloed onafgebroken. Ze hoorde hem ongeïnteresseerd aan, maar haar scherpe geest sloeg toch alles op. PATS!!!! daar kwam zijn hand met een harde klap op tafel. “Als je niet wilt leren, dan moet je het zeggen! Ik heb genoeg andere dingen te doen!” Het was de eerste keer dat Leonora hem boos zag en schuldbewust keek ze naar hem op. “Wat heb ik aan die ...

... theorie? Ik wil vechten.”. “En ik zeg dat je eerst moet weten waar je mee bezig bent. Pas als je de theorie goed kent dan zal ik je de praktijk leren.” antwoordde Avery. “Nou overhoor mij dan maar” klonk het brutale antwoord. Hij keek haar verbluft aan en wilde weglopen terwijl hij haar toebeet: “je lette niet eens op. Morgen krijg je nog een kans. Je laatste!!!!” Haar brutale gedrag ergerde hem. Misschien was ze toch nog niet zo volwassen als hij had gedacht. “Nee!!! Nu!!” Ze schreeuwde het bijna uit van woede. “Ik heb alles onthouden wat je hebt gezegd!!”. Henry werd nieuwsgierig, maar tegelijkertijd bozer. Wat dacht dat ding wel.... “Laat maar horen: Wat is een riposte?” “Als ik je aanval pareer en overneem.” “Beschrijf de acht floretweringen?” ”Wat is de pommerence?” Hij vuurde de vragen op haar af en was verbluft over de snelheid en juistheid van haar antwoorden. Hij begon zich een beetje te beseffen hoe scherp haar geest was. De volgende weken waren weer als een droom voor haar. Ze werd nu in de praktijk en in de theorie, door één van beste officieren die de Engelse marine ooit had gehad, onderwezen in de scherm, schiet en krijgskunst. Haar reflexen verwonderden hem. Het was ongelooflijk hoe het meisje haar gebrek aan kracht compenseerde door haar watervlugheid. Het duurde dan ook niet lang voordat ze vreselijk schrok, toen ze Henry zijn wambuis scheurde en een flinke kras maakte op zijn borst. Zijn gescheurde wambuis kleurde onmiddellijk rood van zijn bloed en ze werd ...