Omgeturnd - Sex Verhalen

Omgeturnd

... jongen. Zal ik er dan maar even aan trekken?” Hij hoefde het absoluut niet bij mij te doen maar ik gunde hem wel een orgasme. Ik trok even aan zijn pik en hij kreunde zacht. De aloude spreuk ‘wie zwijgt stemt toe’ was hier wel van toepassing.Ik trok aan zijn pik en het duurde dan ook niet lang voordat Bram zijn zaad uit zijn stijve lul spoot. Ik kon het nog net op tijd opvangen in een leeg kopje dat op tafel stond. Ik had al genoeg bevlekt vandaag.X x x x x xBram vertrok met een glimlach op zijn gezicht toen hij afscheid nam en me weer alleen liet. We hadden elkaar belooft dat we hier geen rukbaarheid aan zouden geven. En ik beloofde op mijn beurt dat ik hem niet zo vaak meer zou pesten op het werk. Toen hij weg was, spoelde ik eerst het kopje om en, liep ik naar de badkamer.Ik nam aarzelend mijn scheermes in mijn hand. Ik weet niet wat me op andere gedachten bracht, maar ik heb het toch niet gedaan. Onzeker borg ik het scheergerei weer op. Een beetje laf, keek ik naar mezelf in de spiegel naar mijn harige slappe lul en beelde me in dat hij er net zo uitzag als die van Bram. Mijn vrouw zou vast een stuip krijgen als ik het dolle plan wat in me op kwam door zou zetten.X x x x x xÉn hoe was je dag echtgenoot,” vroeg mijn vrouw op de ironische manier die ik van haar gewend was.“Niks bijzonders, gewoon. Het was lekker stil, dat wel.” “Nog wat gehoord van je baas?” riep ze uit de keuken. Ze was zoals gewoonlijk gelijk begonnen met koken. “Ik heb gezegd dat ik de griep heb,” riep ...

... ik terug vanuit de woonkamer. “Oooh dat verwonderd me niks. Je moet het lekker opkroppen hóór. Vooral niet over praten!!”“Ik overleef het wel,” riep ik terug. Ze kwam de kamer ingelopen en keek me aan. “Ik heb trouwens een nieuwtje. Ik ga vrijwilligers werk doen in het weekend. Ik keek haar verbaasd aan. Als er iemand hier in huis een hekel had aan die term, was het mijn vrouw wel. “Ga je oude van dagen vooruit douwen in het bejaarden tehuis?” Ze grinnikte. “Je raad het nooit. Ik ga aanstaande zaterdag helpen om asielzoekers te intrigeren in de maatschappij.” Ik keek haar aan of ik water zag branden. “Je weet wel. Het is simpel hoor maar wel nuttig werk. Ze moeten tenslotte ook leren om bijvoorbeeld boodschappen te doen.” “Die krijgen ze toch allemaal gratis? Gekocht van ons belasting geld?”Mijn vrouw schudde haar hoofd. “Wat ben je toch een simpele sukkel hé. Je zult er toch mee moeten leven wat je ook bedenkt. Je weet toch wel dat lege huis hier een paar huizen verderop? Daar zijn er een paar komen wonen. Hele aardige mensen hoor! Iemand in het buurthuis heeft me gevraagd of wij ze niet een beetje op weg konden helpen. Nou toen heb ik gewoon ja gezegd.”Ik dacht even dat ik door mijn stoel zakte. “WIJ?” “Ja ik bedacht zo dat wij ook wel eens wat naaste liefde konden tonen. Dus jij ook!”Er viel even een stilte. Eerst problemen op mijn werk, toen Bram, en nu dit. Er bleef niks van mijn principes over. Wat een dag. Één om nooit te vergeten. Deze kon gelijk de geschiedenis boeken ...