Omgeturnd - Sex Verhalen

Omgeturnd

Dit verhaal met misschien een boodschap. Het gaat over een man, die bijna over alles een oordeel heeft zonder er goed over na te denken. Op een gegeven moment komt hij er achter hoe zijn starre standpunten door een zekere factor worden veranderd. Het is dus ‘anders dan anders.’ Van rechts naar links.Ik moest echt even weg. Even niet terug naar de bron die mijn onrust had verwekt. Mijn werk bood de laatste tijd weinig perspectief en ik begon er steeds meer van te balen. Mijn op promotie beluste collega’s kwamen me onderhand de neus uit. Ik was er inmiddels wel achter hoe een mens kan veranderen als hij een paar tientjes meer kan verdienen. De verkeerde gaan dan over lijken.Het was op maandagmorgen dat ik me ziek melde. De werkdruk begon me steeds harder op de schouders te drukken, en op die morgen was de maat vol. De kelk was vol laten we maar zeggen. Er was nog één druppel nodig om de bom te laten barsten. Ik zat daar niet op te wachten, daar ik wel eens eerder met die klachten thuis had gezeten. Toen had ik iets te lang gewacht.Het was best spannend maar ik hoefde er niet lang over te peinzen om het te doen. Het was een kwestie van een telefoontje en ik voelde een last van mijn schouders af glijden.Nu alleen nog proberen om mijzelf te resetten. Even de hersens op nul zetten. De gedachten uitbannen van mijn dagelijkse bezigheden, en ook proberen de zaken die ik thuis moest regelen even op een tweede plan schuiven. Het klinkt misschien egoïstisch maar ik dacht nu even aan ...

... mezelf.Dat was stap twee.Ik stapte weer in bed, na het telefoontje, en legde mijn vrouw die opstond om aan het werk te gaan, dat ik een weekje thuis bleef om me te onthaasten. Een week rust die ik mezelf voorschreef voor ik weer naar de bron van onrust zou gaan.Mijn vrouw keek me verbaasd aan, omdat ik haar nooit verteld had dat ik er zo tegenop ging zien om weer naar die stomme fabriek te gaan. Normaal was het niet de gewoonte om thuis over het werk te praten. Als om vijf uur tijd was, en ik naar huis ging liet ik alles daar. Ik nam het bijna nooit mee naar huis. Dat was de laatste tijd dus wel het geval geweest.“Waarom stress je, je zelf toch zo? Dan zoek je toch ander werk?” zei ze ietwat verstoord toen ik haar de mededeling had gedaan.Een logische beredenering, maar als je net als ik al meer dan vijf en twintig jaar in een bedrijf werkt, ben je al gauw geneigd om te denken van, ‘wat kan ik dan nog anders? en waarom heb je het zover laten komen?’Met die gedachte dook ik weer onder de wol. Ik kon de slaap moeilijk vatten. Het antwoord van mijn vrouw tolde door mijn gedachten. Zoek wat anders. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Zij kon makkelijk praten.Zij had een goede baan en verdiende zoveel, dat zij eigenlijk de kostwinner was en niet ik. En haar collega’s waren een stuk schappelijker dan die van mij.Ik kwam van ellende mijn bed maar uit, omdat ik toch geen oog meer dicht deed en zette me met een kop koffie achter mijn pc. Ik typte de zin `man van 45 zoekt werk` en tot ...