Een verassing
Datum: 16-5-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: MindsEye, Bron: Gertibaldi
... gaf duidelijk signalen af geïnteresseerd te zijn en ik zorgde ervoor die te beantwoorden zonder te gretig te zijn. Zijn naam was Chris, artiestennaam Lace. Met de pianiste had hij eerste het komische duo ‘Silk & Lace' gevormd, maar dat was niet zo gelukt en toen waren ze via omwegen terecht gekomen bij Raven (die gewoon Dennis bleek te heten) die muzikanten zocht voor een band. Nee, nog geen plaat gemaakt. Wel een demo en opgestuurd. En nu maar wachten. Fans? Ja een paar, die elke keer trouw in het gastenboek op de website schreven. Hij schreef het adres voor me op. En al die tijd zaten we aan de bar, dicht tegen elkaar. We dronken nauwelijks van ons bier, maar verloren ons in elkaars ogen, gebaren, het gesprek. En zo bleef het, totdat hij zich nog wat verder naar voren boog en in mijn oor fluisterde: "Ik heb zin in je... zoals je naar me keek, me opvrat... dat wond me op..." Ik legde mijn hand op zijn knie en schoof die langzaam omhoog, om te voelen hoe opgewonden hij was, maar zijn hand hield me tegen. "Niet hier. Ga naar de achteruitgang. Ik kom er zo aan." Met vuur in mijn aders en verlangen in mijn buik liep ik het café uit, direct naar de achteringang. Daar stond een zwart busje geparkeerd, met een witte raaf erop geschilderd. Ik vermoedde dat dat het busje van de band was. De deur achter me ging open. Het was Chris. "Ik moest even regelen dat we niet gestoord werden. Ik wil ongestoord van je genieten en je laten genieten." En hiermee drukte hij zich tegen me aan. Hij ...
... voelde zo warm, zo zacht. Ik snoof zijn geur op. Hij rook lekker. Een niet opdringerige deodorant, vermengd met de lucht van vers zweet, zo heftig had hij gespeeld. Zijn lippen waren zachter dan ik ooit had meegemaakt. Hij kuste me, met open, gulzige mond. Hij kuste zoals hij musiceerde, met zijn hele lijf, hart en ziel. Hij drukte zich zo hard tegen me aan dat ik mijn evenwicht verloor en steun zocht bij het busje. Het leek wel alsof hij in me wilde kruipen, zo gretig was hij. Zijn armen klemden zich met behoorlijke kracht om mijn nek. Hij hield even op met me te kussen, om zacht op mijn lippen te bijten. "In het busje," fluisterde hij, "daar hebben we meer privacy." Chris graaide in zijn diepe zakken en haalde er een sleutelbos uit. Hij opende de achterdeur van het busje, terwijl ik hem in zijn nek zoende en met mijn handen over zijn billen gleed. Hij hijgde. Struikelend vielen we door de deur en we kwamen zacht terecht. Er lag al een matras klaar. Ach ja, muzikanten... het verbaasde me niet echt. Naast ons was de apparatuur opgesteld, maar wij lagen er lekker zacht tussenin. Chris kwam nog even overeind om de deur dicht te trekken. Het was aardedonker in het busje, maar we hadden alleen handen nodig om elkaar te strelen. Zijn rug, zijn billen, zijn nek. Al die tijd zoende we heftig en hongerig, alsof we elkaar wilden opvreten. Ik kon niet geloven hoe zacht en warm hij op alle plaatsen aanvoelde. Hij nam als eerste het initiatief om verder te gaan. Zijn handen gleden omlaag, ...