Maureen
Datum: 6-5-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: Mike1970, Bron: Opwindend
... jij bent zo lief voor me geweest.” Hij keek me aan met natte ogen. “ZO lief. Als ik je wat toestop dan doe ik dat met liefde, meisje. Het was niet mijn bedoeling je een raar gevoel te geven, heb ik…?” Oh nee. Zeker had mij me geen goedkoop gevoel gegeven. “Nee nee Opa, nee.” Verzekerde ik hem, terwijl ik mijn rechterhand nu over de zijne vouwde. “Ik wil alleen dat u weet dat het niet nodig is.” Opa veegde langs zijn ogen. Hij lachte verontschuldigend. “Sorry als ik een sentimentele oude gek ben.” Slikte hij. “Maar over dat geld gaan we het niet meer hebben okay? Ik doe het graag en volgens mij kun jij het wel gebruiken.” Ik knikte en even keken we lachend naar elkaar. Hij schraapte zijn keel. “Ik wilde ook nog iets met JOU bespreken, schoonheid.” (ik voelde mezelf blozen). “Twee dingen als het mag. Het eerste wat ik wilde zeggen” (hij keek me schalks aan) “is dat je geweldige borsten hebt. Heb ik je al gezegd hoe prachtig ik je vind?” Ik lachtte mijn tanden bloot. “Uw OGEN zeiden me dat, Opa” lachte ik verlegen naar hem. Hij hoestte een lachje weg. “Hm. Het tweede, tja. Ik zou gewoon graag willen dat je meer tijd had, hier.” Ik keek hem aan. “Bedoelt u de Wmo-indicatie?” Hij stak een vinger op en wuifde het idee resoluut weg. “Lieverd, mijn huisje is klein. Je bent binnen de tijd klaar en meer is niet nodig. Nee,” hij drukte zijn hand strakker op de mijne. “Gewoon meer tijd. Samen.” Ik leunde achterover en keek hem nadenken aan. Ik nam een slok van mijn thee en dacht na. Hij ...
... keek me bedachtzaam aan. “Zaterdag” zei ik uiteindelijk beslist, en zijn gezicht straalde alsof hij zojuist de loterij had gewonnen. Zaterdag was Regilio de hele middag naar voetbal en verder wachtte er niemand op me, thuis (Marcel die eikel; in plaats van dat hij zaterdag vrij hield om samen met mij boodschappen te doen en wat klusjes rondom huis aan te pakken, was hij altijd foetsie. Naar vrienden. De laatste tijd vroeg ik me steeds vaker af of het niet ging om vriendinnen. Ik drukte de gedachte snel weg: ik was nu bij Opa). “Zaterdag,” bevestigde ik hem, “heb ik tijd. Vanaf een uur of 11?” Hij knikte glunderend. “Schat, ik weet niet wat je verdient bij Acteon, een tientje per uur? Ik geef je twintig per uur en wil er geen woord over horen.” Ik knikte, wetend dat er geen tegenspraak mogelijk was, dronk mijn laatste slok thee op en stond op. “Oh Opa, de luxaflex zijn nog niet dicht”. Hij grinnikte en richtte zijn stramme lichaam op. “Had bijna de hele buurt mee kunnen genieten”. Ik lachte en begon de woonkamer op te ruimen terwijl hij me volgde. Niet veel later zat hij weer op zijn vaste plek tijdens het laatste deel van mijn dienst, en had zijn lichaam weer rust. Hij keek toe vanuit zijn luie stoel. Het enige dat stram was, was de forse erectie die opbolde in zijn pantalon; toen ik langs hem liep om wat Glassex te halen, liet ik mijn poetsdoek even langs zijn kruis glijden. “Een STOUTE Opa bent u hoor” knipoogde ik over mijn schouder. Opa grijnsde. Toen ik me een half uur ...