1. Maureen


    Datum: 6-5-2020, Categorieën: Hetero Auteur: Mike1970, Bron: Opwindend

    ... doorgehad maar Opa was morgen jarig! 18 september 2017, de dag dat hij 76 zou worden, een dag die hij zoals vele andere dagen alleen en in stilte zou doorbrengen. Die gedachte kon ik niet verdragen. Ik zou hem natuurlijk dinsdag zien, op mijn vaste werkdag. Maar ik kon niet met de gedacht leven dat hij alleen zou zijn in zijn kleine huisje.De volgende ochtend wachtte ik tot Regilio om half elf naar school fietste (eerste uren vrij), gekleed in mijn kamerjas om bij hem geen argwaan te wekken. Toen zocht ik een mooie jurk uit, sprong onder de douche, kleedde me aan en racete naar de bus. Gestopt bij Van Beek en Specker voor twee Bossche bollen (geen idee wat hij lekker vond qua gebak, maar dit was sinds mijn jeugd mijn lievelings) en Etos voor een flesje Old Spice. Pas kort na 12 stopte de bus bij Opa om de hoek. Ik stapte uit en fatsoeneerde mijn kleding. Ik wilde er mooi uitzien voor hem. In een winkelruit checkte ik mijn outfit, een zoners geel jukrje. Alles zat goed, Ik duwde mijn borsten wat omhoog zodat ze beter uitkwamen en de winkelier achter de toonbank van de bloemenwinkel grijnsde naar me. Ik had hem finaal over het hoofd gezien. Ik tuitte mijn mond in een tjoerie, maar genoot wel van de aandacht. Toen bedacht ik me, snelde de winkel in en kocht snel een rode roos. “Ziet er allemaal goed uit, mevrouwtje” knipoogde de winkelier naar me, Hij volgde mijn deinende heupen toen ik de winkel verliet, en ik liet hem begaan. Maar dit was voor Opa.Ik probeerde zo ongezien ...
    ... mogelijk vanaf de straatzijde door het raam naar binnen te kijken. Er zou toch niet alsnog familie zijn langs gekomen? In dat geval zou dat helemaal top zijn, en zou ik in stilte de aftocht hebben geblazen. Maar Opa zat alleen aan de keukentafel, zijn rug naar het raam. Best triest zo. Dat verdiende hij niet. Hopelijk kon ik zijn dag een beetje openbreken.Opa viel bijna van zijn stoel toen ik op zijn raam tikte, en ik giechelde in mijn hand, opgelucht dat het maar net goed ging. Opa hief zijn handen in de lucht toen hij me zag en de blijdschap straalde uit zijn ogen. “Maureentje!” hoorde ik verstomd, en zag hem naar de deur snellen. Hij sprong bijna door de deur heen, mijn armen in en ik moest mijn balans zoeken om niet om te vallen onder zijn gewicht. Zijn oude lippen zoenden mijn nek. Hij keek me aan met een traan in zijn ogen. “Jeetje schat,” hijgde hij na van de inspanning. “Wat ben ik blij dat je er bent, kom binnen kom binnen” Ik legde de kadootjes op tafel en wuifde zijn “niet nodig” weg. Toen zocht ik een smal vaasje en vulde het met water. Opa kwam achter me staan en vouwde zijn armen om me heen, zijn hoofd tegen mijn rug gedrukt. “Opa u laat me knoeien” lachte ik, zette het vaasje neer en draaide me om in zijn armen. “Van harte Opa en nog vele jaren.” Ik zoende zijn wangen, vouwde mijn rechterhand om zijn kin zodat zijn mond een stukje openviel en gaf hem een natte zoen. Hij knipperde en zoende me terug, een stevige pakkerd. “Laat me even die bloem wegzetten Opa.” Ik ...
«12...181920...26»