Van de Een Komt de ander 19 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 19

... dat glashard. Haar hoofdzetel was en bleef niet voor niets het château. Voldaan weer een goede deal gedaan te hebben wenste de autoverkoper mij veel plezier met de wagen. Beleefd vroeg hij voor de vorm nog wanneer de auto van mevrouw de Gravin klaar moest zijn. Ik gaf hem groots de tijd tot zes uur. Daar was ook hij content mee en ik stapte in. Een beetje onwennig reed ik weg. Deze auto was bijna even breed als mijn eigen oude brik lang was. Hij herinnerde me aan mijn diensttijd daar had ik die zogenaamde vijftonners gereden. Deze wagen had echter een erg luxueus interieur. Ook miste hij de "kruisje bolletjes' spellen die we vaak op de portieren krasten. Hij reed perfect en had de wegligging van een gepantserde ME-bus. Geheel automatisch reed ik naar huis en parkeerde op de oprijlaan. Met een heftig en diep vvrrreooam zette ik de moter balorig af. Even nagenietend van dit spektakel waar ik bij een ander beslist geërgerd op gereageerd zou hebben inspecteerde ik nu mijn dashboard. Zoveel toeters en bellen had ik nog nooit bij elkaar gezien. Na nog even stout de claxon geprobeerd te hebben ging ik naar binnen en trof zowaar een verschrikte poetsvrouw aan. Ze was zich net als ik half lam geschrokken van de decibellen die de claxon produceerde en wilde gelijk de politie bellen. Ik zei al bij voorbaat dat telefoon nummer en stak een hand uit. Haar gezicht klaarde wat op toen ik me voorstelde als meneer zelf. Ze had wel een briefje gevonden van Eva maar was toch geschrokken. ...

... "Ineens dat geluid en een vreemde man binnen" en dan ook nog zo een grote", zei ze verontschuldigend met een accent dat mij erg bekend voorkwam. Ik antwoordde vriendelijk daarop, "Och ik bijt niet en het was toch " zwart met veel suiker èn" uit een soepkom hê mevrouw." Ze knikte van ja en ging verder met de hal. Ik zette de koffie op en riep haar toen deze klaar was. Aan de koffie stelde ze zich voor als zijnde Claire. Ze was net als Eva Luxemburgse van geboorte. Door haar huwelijk met een Limburger was zij hier beland. Claire was een gezellige kwebbel. Ze had het over haar acht kinderen en haar man die gepensioneerd was. Dit poetsen was zij blijven doen omdat mevrouw de Xxxxxx aardig was en ze zo haar kinderen nog wat kon toestoppen. Op het feit dat zij oorspronkelijk Luxemburgse was vroeg ik, "Bent U dan ook uit Trois Vierges van oorsprong. Ze lachte en zei, "Nee, ik kom uit Diekirch. Ik heb mevrouw puur toevallig via zo een "gevraagd voor' advertentie leren kennen. Het was volgens mij wel een aanbeveling dat ik Letzenburger sprak en koffie gewoon uit een soepkom dronk." Ze werkte al voor Eva sinds die net de eerste keer getrouwd was en had de meiden min of meer zien opgroeien. Over hun dan ook niets anders dan lof. Van mevrouw's kinderen en diens eigen seksuele escapades wist Claire uiteraard niets. Ik had voorzichtig een opmerking over het vele werk in dit enorme huis gemaakt. Mijn gedachte ging daarbij naar onze speelzolder en de indruk die iemand als Claire daarvan zou ...