Van de Een Komt de ander 19 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 19

... Nederland volgens mijn weten". er zit zelfs standaard telefoon in net als in een Rolls." Daarna somde hij de andere accessoires op. De technische gegevens logen er ook niet om. Het aantal pk's en het verbruik stonden bijna gelijk aan een centuriontank. Terwijl hij mij nu even alleen liet om de papieren te halen ging die autotelefoon over. Ik nam op en hoorde Eva aan de andere kant giechelen. "Nog gefeliciteerd menneke. Je weet het hè, ik heb er een hekel aan dat een ander in mijn auto rijdt. Dus dit leek mij de beste oplossing. Vindt je ook niet schat." Ik was sprakeloos en vertelde vreemd genoeg toch honderd uit. Eva wist ook zo wel dat ik dit een overdonderend cadeau vond. Ze had er plezier in dat ik echt van niets geweten had en wilde toch bescheiden blijven. Zij zei dat ze mij die wagen van harte gunde en dat ik in de jacht ook goed vervoer moest hebben. Lachend voegde ze er nog aan toe, "Het was toch "gesponsord' geld! Die Amerikanen die de zaak overnemen zijn bij dergelijke transacties gewend te werken met dure cadeautjes. Hier noemen we dat gewoon relatiegeschenken omwille van de goodwill. Ze hebben jouw speeltje als belastingvrij voorschotje betaald beertje." Eva merkte dat ik echt in mijn nopjes was met haar "cadeautje' en wilde mij nu niet langer lastig vallen. Giechelend zei ze dat haar wagen echt een beurt nodig had. Eva had deze voor vandaag afgesproken zodat ik haar na het werk bij de garage af kon zetten. Eva grapte nog dat dit handiger was als een taxi ...

... bestellen, dat was zo duur!? Ik plaagde haar nu dat een taxi inderdaad onzinnig duurder geweest zou zijn. Zeker als deze al twintig kilometer zou moeten aanrijden om daarna de twintig meter van haar naar hier te rijden. Eva grinnikte aan de andere kant van de lijn nog dat dat hogere economie was, waar een smeris toch niks van snapte. Met veel kusjes en een lief tot vanmiddag hing zij dan ook op. Ik hing ook op en kreeg mijn gezicht net voordat de man terug kwam weer in de plooi. Tot mijn verwondering vroeg hij, "Als U Graaf de Xxxxxx des Xxxxxx genegen bent hier even voor ontvangst te tekenen." Eva had al gezegd dat ik haar titel kreeg. Voor het gemak had zij me alvast zo geïntroduceerd. Ik dacht er even over na hoe ik zogauw een handtekening verzon die de lading ook dekte. Met een inwendige grijns verlengde ik nu mijn eigen handtekening maar. Mijn achternaam kwam namelijk met de eerste letters overeen met Eva's. De rest werd sowieso altijd een onleesbare prut. Terwijl ik tekende liet hij de wagen alvast door een hulpje uit de showroom rijden en voltanken. Buiten overhandigde hij zelf gewichtig doend het kentekenbewijs en de verzekeringspolis. Het was de gang van zaken hier dat zij alles voor hun klanten regelden. Nu werd mij ook duidelijk waarom Eva me al als Graaf had voorgesteld. Mijn auto had net als Eva's wagen Luxemburger kentekenplaten. Eva was wel goed maar nog lang niet gek. Als ze die onvolprezen nieuwe Europese regelgeving kon gebruiken om er aan te verdienen dan deed zij ...