Een Onvoorzien Avontuur
Datum: 28-4-2020,
Categorieën:
Bi
Auteur: Kyraatje, Bron: Opwindend
... fluisterde hij, merkbaar ongemakkelijk. Ik zoende zijn nek en liet mijn tong over zijn oor glijden. Hij slikte en probeerde te doen alsof er niets was.Ik stopte. Ik moest erover praten. Ik wilde antwoord op mijn vragen. 'Oké, ik zal het je zeggen. Ik heb je gezien met Aron. Al een paar keer. Waarom doe je zoiets? Wil je niet meer samen zijn met mij?' Ik overviel hem zichtbaar. Hij keek me met grote ogen aan.'Ehh... Ik... Nikki, ik wil voor altijd met jou samen zijn. Ik kan het niet uitleggen. Het spijt me, echt. Ik weet niet – ''Voel je iets voor hem of is het alleen fysieke aantrekking?' onderbrak ik hem.'Ik voel niks voor hem, echt niet. Ik ben niet gay of zo... Ik weet het niet... Ik heb altijd zo'n soort fantasie gehad iets met een man te doen. Maar ik zal ermee stoppen ik zweer het je. Het spijt me.' Ik had hem nog nooit zien huilen, maar hij had de tranen in zijn ogen staan.'Is Aron wel gay?' vroeg ik nieuwsgierig.'Eh, ik weet het niet, hij is wel getrouwd. Maar ik weet wel dat hij niet gelukkig is in zijn huwelijk. Zijn vrouw heeft hem betrapt op gay porno en sindsdien loopt het niet zo lekker tussen hen, zei hij.''Oké... Maar weet je Sven... Ik had liever gehad dat je dat tegen mij gezegd had. Ik schrok echt enorm, snap je? Het maakte me echt verdrietig dat je... ja, vreemdgaat of zo. Was je ooit van plan dit aan me te vertellen?' Sven drukte zijn lippen op elkaar en boog zijn hoofd uit schaamte. Dat deed hij als hij zich schuldig voelde. 'Wat hebben jullie allemaal ...
... gedaan met elkaar, Sven?' vroeg ik enigszins angstig. 'We hebben alleen gezoend, Nikki, ik zweer het. Hij heeft me aangeraakt, maar meer niet, echt niet.' Hij leek eerlijk te zijn. Hij was net zo slecht in liegen als ik, en doorgaans had ik dat meteen door. 'Ik weet het niet,' ging hij verder, 'ik wilde er eigenlijk meteen al mee stoppen, omdat het niet eerlijk voelde naar jou toe. Maar het was misschien mijn enige kans om ooit iets met een man te doen. En ik snap dat dat heel gemeen overkomt, ik wilde je echt geen pijn doen. Ik dacht niet na...' Ik knikte. 'Snap ik wel. Ik zag het bij toeval, en sindsdien kijk ik iedere dag met de verrekijker naar de parkeerplaats, wat daar gebeurt.' zei ik. Even was het stil.'Hoe is dat dan begonnen? Ik bedoel, je wist toch niet zomaar van elkaar wat je wilde?' vroeg ik, in een poging de hele situatie te begrijpen. Sven haalde zijn schouders op. 'Toen hij nog maar net bij ons werkte, dacht ik dat hij homo was. Hij zat soms naar me te kijken op een manier, die je alleen ziet van iemand die in je geïnteresseerd is, weet je wel? Toen we een keer alleen waren, achter in het magazijn, probeerde hij me te zoenen. Ik schrok er heel erg van en omdat ik terugdeinsde, liet hij het daarbij. Tot we samen gingen carpoolen. Toen had hij ineens zijn hand op mijn been gelegd en ik liet het gebeuren.' Sven haalde diep adem. Hij schaamde zich, merkte ik, en hij voelde zich duidelijk verward over het hele gebeuren. 'En toen?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Hij legde ...