-
Een Onvoorzien Avontuur
Datum: 28-4-2020, Categorieën: Bi Auteur: Kyraatje, Bron: Opwindend
... lampen, behalve één uit, en slenterde de trap op. Bovengekomen zag ik een fel licht door de wit doorzichtige gordijnen schijnen. Ik liep naar het raam en een felle volle maan kwam mij tegemoet. Hij moest wel dichterbij de aarde hebben gestaan dan op andere dagen, want zelden zag je hem zo groot. Ik keek graag naar de nachthemel. Vooral met een verrekijker of een telescoop. Het was prachtig helder, maar door de felle maan zag ik niet veel sterren. Ik staarde naar het plein achter ons huis. Achteraan het plein was een parkeerplaats met daarachter een rij huizen. Daar zou Aron ergens moeten wonen, meende ik.Plotseling kwam er een auto met gedimde lichten de hoek van de parkeerplaats om en stopte op één van de lege plekken. Er stapten twee personen uit. De bijrijder liep om de auto naar de bestuurder. Ik zag ondanks de felle maan niet wie het waren door de schaduwen van de huizen, maar het leek bijna alsof het een geheime afspraak was. Ze gingen vlakbij elkaar staan en leken zich enigszins te verstoppen. Zo nieuwsgierig als ik was pakte ik vlug mijn verrekijker uit de naastgelegen hobbykamer. Ik zocht de twee personen met mijn verrekijker, die nu heel dicht bij elkaar stonden. Zelfs met verrekijker zag ik niet veel, omdat het zo donker was. Er ging een golf van opwinding en een onterechte verbazing door me heen toen de silhouetten naar elkaar toe leunden en elkaar zoenden. Zelfs al kon ik hun gezichten niet zien, het zag er best geil uit. Het leken wel mannen te zijn. In een ...
... tiende van een seconde schoot het als een stroomstoot door me heen dat het Sven en Aron waren. Ik schrok op en legde de verrekijker op de vensterbank. Ik fronste mijn wenkbrauwen en probeerde te bedenken of het waar was, wat ik dacht te zien. Met trillende handen pakte ik de verrekijker op en leunde met mijn ellebogen op de vensterbank voor stabiliteit. Eén van de twee liep vluchtig in mijn richting. De schok die ik ervoer toen ik zag dat het Sven was die mijn kant op liep was overweldigend. Er ging zoveel door me heen. Ongeloof, onbegrip, en vooral: had ik mij echt niet verbeeld dat ze zoenden?! Ik dacht altijd dat ik geen jaloers persoon was, maar dit veegde dat hele idee zo van tafel.Ik probeerde mezelf te kalmeren, maar schrok toch toen het slot in de achterdeur werd geopend. Ik zuchtte een paar keer diep om de emotie eruit te laten alvorens stilletjes in bed te kruipen. Shit, geen tanden gepoetst. Dan morgen maar, want ik wilde Sven nu niet onder ogen komen. Keer op keer speelde de waarschijnlijk zeer reële zoen zich voor mijn ogen af. Gaat hij nou dan vreemd? Is Sven dan bi? Of heeft hij pas ontdekt dat hij homo is? Wilde hij het ook? Hij leek niet achteruit te deinzen voor Aron. Was het wel Aron die hem zoende? Of was het een bovengemiddeld lange vrouw met kort haar? Aron heeft toch ook een vrouw? Sven is toch gelukkig met mij? Ik probeerde te bedenken of er meer dingen waren die ik hieraan kon koppelen. Behalve de extra moeite die Sven de laatste tijd voor mij deed, kon ...