De Oude Fabriek - 2 - Sex Verhalen

De Oude Fabriek - 2

... waardoor het noodzakelijk was dat we op jonge leeftijd ons steentje moesten bijdragen.”Geboeid hang ik aan zijn lippen, als een kind die naar het verhaal van zijn gootvader zit te luisteren. Ook Nikolaas wordt steeds rustiger en verteld zijn verhaal alsof hij het allemaal weer herbeleeft. “Ik was de jongste”, glimlachte Nikolaas, “en al mijn broers en zussen kluste bij de boeren of in de textielfabrieken voor een hesp of een cent. Rijk werden we er niet van, maar we hadden geen keuze. Doordat de textielbaronnen keuze genoeg had in het aantal arbeiders die zich aanboden werden we door hen onderbetaald uitgebuit. Door maatregelen van de overheid had ik al wat meer geluk dan mijn oudere broers en zussen, die al van hun zevenjaar werden tewerkgesteld. Ik was al twaalfjaar als ik voor het eerst mocht of moest gaan werken in de textielfabriek.” “De Oude Fabriek…”, onderbreek ik hem.Bevestigend verteld hij verder, “De oude fabriek had geen goede reputatie op gebied van veiligheid. Er waren al verschillende dodelijk ongevallen gebeurt met kinderen die achter de weefgetouwen bij het opruimen van de klossen, gekneld raakte tussen de draaiende machines. Door de leerplichtwetgeving geraakte de Textielbaronnen niet zo gemakkelijk meer aan kleine vinnige arbeiders. Waardoor ik met mijn klein gestalde voor mijn leeftijd een gewillig kandidaat was.”Nikolaas verteld zijn verhaal zo levendig, dat ik er helemaal door word opgezogen. Een denkbeeldige teletijdmachine breng me in die tijd en ...

... beland tussen de machines waar ik de klossen moet wegnemen.We zijn met niet veel meer die het werk nog mogen en kunnen uitvoeren. Daardoor zijn onze verdiensten gestegen en is het aantrekkelijker voor mijn ouders om het gevaar bij te nemen. Het werk is niet alleen gevaarlijk maar ook ongezond. Stof en het helse lawaai van de machines maakte deel uit van een kind onwaardige omgeving. Ik was de eerste maanden dan ook ongelofelijk bang om het werk uit te voeren.De dagen dat ik op de schoolbank mocht zitten waren voor mij een bevrijding, maar had slapeloze nachten als ik de dag daarna naar de fabriek moest gaan. Huilend aan de hand van mijn grote zus, stapte ik de fabriekshek binnen en doodvermoeid ging ik er weer naar buiten.De ploegbaas jaagde ons op en sloeg ons met een stok wanneer we te traag werkte. Even was ik door zijn dreigingen mijn aandacht verloren en kom ik gevaarlijkdicht bij de draaiende assen terecht. Mijn zus die in de buurt staat om de draadspoelen te vervangen, kan me nog net op tijd wegtrekken. Dat is niet naar de zin van de ploegbaas en hij slaag mijn zus met de stok, “blijf aan je getouw, hoer.” Huilend klamp ik me aan haar vast, maar de ploegbaas trek me van haar weg en begin mij hevig te slaan, “Wie denk je wel dat je bent,… voort werken zeg ik. Je wordt voldoende betaald om te werken, niet om te spelen of te janken. Hoerenjonk!”Zijn stok komt van hoog boven mij gezwaaid. Ik sluit mijn ogen, wachtend op de slag die zou komen, maar in plaats van dat voelde ik ...