Van de Een Komt de ander 5 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 5

... Terwijl zij en haar familie hier tot de upper ten behoorden. Om deze reden woonde zij ook in Nederland. Daar was zij lekker anoniem en dat wilde ze ook nog even zo houden. Wij beloofden haar geheimpje goed te bewaren en echt niemand iets te zeggen. "Fijn", zei Eva, "ik had eigenlijk ook niet anders verwacht. Trouwens pa zal wel opgelucht zijn als ik het hem vertel." Nu was ik nieuwsgierig geworden en vroeg, "hoezo opgelucht"Pierre de rust zelve hoogst persoonlijk." Eva deed uit de doeken dat onze verloving niet ongemerkt voorbij zou gaan en dat wij dan ook officieel voorgesteld zouden worden. "Denk maar eens aan de kranten en de roddelpers", zei Loes nu. "Stik ja, daar had ik nooit aangedacht", zei ik. Mij schoot nu Sjors te binnen, die vond dat Eva leek op dat stuk in zijn catalogus. Ik vertelde Eva het en die zei lachend, "dat is al vaker gezegd. Maar iedereen houdt zijn mond verder, want dàt kan toch niet. Trouwens die foto is zo oud en ik heb er geblondeerd haar op." Het was waar Sjors de nummer een qua herkenning, had ook alleen gezegd "weet je op wie die lijkt." Ik vertelde het Eva en die zei rustig, "zie je wel zo gaat dat altijd." Helemaal gerust was ik er nog niet op en vroeg, "Maar Eva hoe los je het dan op, als wij met onze verloving in het nieuws komen. In Nederland wordt je dan herkend en zeker op de zaak." Zij legde nu uit dat het eenvoudig te voorkomen was met de gepaste kleding, een hoedje met sluier en wat andere make-up. "Dat is genoeg en half zuidelijk ...

... Nederland, ook jouw collega's weten alleen dat jij gaat trouwen met Gravin de Xxxxxx des Xxxxxx." Daarna vroeg Eva mij of ik wel eens goed dat soort foto's bekeken had. Ik moest toegeven als je die foto's ziet, zie je inderdaad alleen dat wat je mag zien. Ze kuste mij en verzekerde me dat het wel zou los lopen. "Nieuws is erg vergankelijk", zei Loes nu en liet er op volgen, "hoe vaak heb jij Paula wel niet in de krant gestaan met een of ander sportgebeuren en je wordt zelden herkend." In het restaurant kregen wij de VIP tafel. Deze stond achter in een nis en was ook nog eens afgeschermd door een half hoge muur. Het was een enorme ronde eiken tafel. Eva zat links naast mij. Naast haar zaten respectievelijk Paula, Vera, Lotte, An, en Loes. Loes zat zo de tafel rond dus weer naast mij. Maar dan aan mijn rechterhand. Wij hoefden niet eens te bestellen dat had Isabelle al geregeld. De tafel stond geheel gereed en à la moment dat wij plaats namen werd het voorgerecht geserveerd. Hier ging het er nog chiquer aan toe als daarnet in die pâtisserie. "Zo", zij ik, "daar zijn we dan, de ridders van de ronde tafel." Waarop An weer direct een duit in het zakje deed met, "allen geridderd in de orde van de wellust." De grap sloeg aan want het thema en de gelegenheid was meteen gevonden. Lotte knikte onopvallend naar mij. Dus ik stond op en zei verliefd naar Eva kijkend, "Eva liefje ik heb wat voor jouw." Eva vroeg lief maar erg verwonderd, "wat ga jij doen." Ik zei, " iets leuks"iets dat ik al ...