Van de Een Komt de ander 5 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 5

... hebben. Waar ze echter niets van wist, dat was van onze aankoop. De meiden en ik hadden het goed aangepakt want Eva ontging normaal niets. Het gesprek ging door over het DNA onderzoek en Eva stelde voor dat we er allemaal aan mee deden als het kon. Ze eindigde met, "Ik wil ook wel eens weten of het waar is wat ik vermoed. En als dat zo is dan worden wij echt allemaal heel gelukkig!" Eva zei het, op de haar bekende geheimzinnige manier, als ze iets uitvogelde. Omdat wij wisten dat Eva nooit iets zou zeggen, voordat ze niet honderd procent zeker was, vroegen we ook maar niet verder. "Als Eva ergens mee bezig is dan komt het ons altijd ten goede", zei Vera vol vertrouwen op Eva's zwijgen. Zij adoreerde Eva en niet alleen vanwege het feit dat zij haar in huis opgenomen had. Nee, de kleine Griekse had een rotsvast vertrouwen in onze Eva gekregen. Ook ons allemaal en speciaal de tengere donkerharige Loes, had ze in haar hart gesloten. Het werd nu langzamerhand tijd op te stappen en naar het restaurant te gaan. De garçon kwam toen ik hem even langer aankeek. Hij bracht mij met een buiging het schoteltje waarop de rekening lag en vertrok zoals hij gekomen was. Geld had ik nog genoeg over. Dus vroeg ik Eva, "Hoe is de bediening geweest." Eva keek Lotte vlug aan, die hierop instemmend even licht met haar hoofd knikte en antwoordde daarna, "Prima Toine." Daarop vervolgde zij diplomatiek, "maar kijk eerst" voordat je er tweehonderd Euro oplegt." Ik begreep haar hint. Nu ik las wat ...

... er op de rekening stond. Daar stond alleen: Het was ons een eer U,Comtesse de Xxxxxx des Xxxxxxen Uw gezelschap te mogen ontvangen. De genuttigde versnaperingen zijn op kosten van ons huis.Eva had geweten dat ik anders een modderfiguur had geslagen, omdat ik geen flauw benul kon hebben, wat de consumpties van zeven man hier in die chique zaak kostten. De gepaste handelswijze is dan niet te veel en toch het gebruikte te vergoeden. Je kon dan niemand beledigen en stond ook niet te boek als adellijke uitvreter. Of zoals in mijn positie als omkoopbaar. Wij regelden dit tijdens de dienst ook zo, als een of andere horecaondernemer je trakteert. Toen wij aanstalten maakten te vertrekken, vloog de garçon in onze richting. Hij hielp buigend met het schuiven van de stoelen en bedankte voor het bezoek. Ook de patron kwam afscheid nemen. Hij zei beleefd, dat hij hoopte ons snel weer eens te mogen ontvangen. Enigszins opgelaten verliet ik met mijn dames de pâtisserie. Eenmaal uit het zicht vroeg ik Eva, "gaat dat altijd zo als jij je hier ergens laat zien." Eva keek mij vriendelijk aan en zei, "ja,.. schat maar ik moet je nog wat bekennen. Dat was ik je vergeten te vertellen. "Ongeveer half Echtenach behoord tot mijn vader's bezit"." "Wel ja", zei Paula lachend, "dat kan gebeuren, het is maar een detail" hê Eva." Eva vervolgde nu wat verlegen haar uitleg en vertelde dat ze er niet mee te koop liep. Dit ook al vanwege haar eigen bedrijf en verder was pap voor haar een heel normale man. ...