Eerste Schreden (2) - Sex Verhalen

Eerste Schreden (2)

... geweldige vrouw, en inmiddels ook moeder van een zoon. En alleenstaand hoorde ik laatst bij een visite. Het is alweer enkele maanden geleden dat ik haar zag in het centrum van ons stadje. Ze was aan het winkelen met haar naar schatting 10-jarige zoon die ze heeft overgehouden aan een romance in Australie toen ze ging backpacken. Iets waar ik nog niet aan ben toegekomen, carriereman die ik altijd geweest ben. Verder dan Europa ben ik nooit gekomen, en in me zit nog altijd een soort nieuwsgierigheid om de wereld te ontdekken. Aan de andere kant heb ik overal in Europa wel een beetje gewoond, zodat ik gelukkig niet cultureel onderlegd ben. En dan midden op een dag, een week geleden als ik net van huis kom gefietst, belt een vriend van mij om even langs te komen. Ik draai om en rijd het centrum uit naar de nieuwbouw wijk waar hij een van de eerste bewoners is. Ik verlaat het fietspad en rijd over onverhard terrein langs diverse in aanbouw zijnde huizen als ik ineens 'Hallo' hoor roepen. Verbaasd Ik kijk in de richting van het vrouwelijke welkomsgeluid en zie Judith haar hand omhoog houden als groet. Wauw, ze is nog steeds onweerstaanbaar mooi zie ik in een oogwenk. Haar hand omhoog als groet, in haar andere hand een soort kaart of tekening, en ze staat op een stuk terrein wat een bouwplaats is. Ze staat op mooie zwarte pumps tussen twee in aanbouw zijnde huizen in. Ze kijkt me even vrolijk aan, en draait zich dan weer om met de kaart in haar hand. Er is verder helemaal niemand ...

... te zien. En het is muisstil behalve een zacht geruis van wind dat tussen de bomen en struiken ruist die hier de zijkant van de weg helemaal afdekken. Ze heeft een jeans aan, met daarboven een groen t-shirt. Daarover haar schouder heeft ze nog een trui hangen. Haar weelderig haar is opgestoken in een soort jaren '50 kapsel, en strak langs haar oren getrokken. Haar neus komt gepronuncieerd naar voren en haar jukbeenderen hebben een gezonde roze blos. Haar hand gaat over in een lange sierlijke arm met een aantal armbandjes. In een flits zie ik alerlei details en overeenkomsten met vroeger, en tevens allerlei nieuwe dingen. En plots schiet ik in de lucht... Met een klap kom ik neer op de grond, en probeer uit te rollen. Lichtelijk verdoofd door de klap kijk ik rond. Het voorwiel van mijn fiets is een kleine kabelgreppel ingeschoten, die je bijna niet zag. Ik zit twee meter verderop op de grond, mijn fiets half over me heen, het achterwiel nog draaiden. Ik hoor iemand vrolijk en hard schaterlachen en zie dat het Judith is. Allerlei emoties schieten door mij heen, en de belangrijkste is kwaadheid. Waarom deed ze dat ? Ik sta op en loop naar haar toe. 'Er valt hier niets te lachen hoor, dat deed verdomd pijn'. roep ik terwijl ik op haar afloop. Ik voel van alles maar ben zo kwaad dat ik alleen maar op haar ben gefocussed. Een brok emoties ben ik, en achteraf gezien was ik mezelf niet door de opgelopen schade, danwel shock waarin ik verkeerde. Ik grijp haar beet en sleur haar achter ...