De Eeuwige Tweede - Sex Verhalen

De Eeuwige Tweede

... vroeg hij aan Lynn. “Dat hoeft niet, hoor”, antwoordde Lynn luchtig. “Ze zit namelijk onder de tafel, en is me oraal aan het bevredigen.” Kiara’s wangen liepen rood aan van de schaamte, maar de kelner lachte alleen maar. Die dame heeft gevoel voor humor, dacht hij bij zichzelf. Een obsceen gevoel, maar goed… “Ik bestel wel voor haar”, ging Lynn verder, en ze voegde de daad bij het woord. Terwijl de kelner haar keuze op een schrijfblokje noteerde, meende hij de dame af en toe te horen steunen, maar hij dacht er niet verder bij na. Uiteindelijk wandelde de jongeman weg, in de richting van de keuken. Als hij omlaag zou hebben gekeken, had hij een stel zwarte hakken kunnen zien die van onder het tafellaken uit kwamen. In de volgende twintig minuten bleef Kiara’s tong in de weer met Lynns kutje. Ze leerde snel, dacht Lynn bij zichzelf. Tot drie keer toe werd ze klaargebeft door haar nieuwe slavin. Tijdens een van de orgasmes kwam de kelner voorbij en keek hij Lynn verbaasd aan. Die glimlachte alleen maar en gaf hem een vette knipoog. Uiteindelijk zag Lynn de kelner naderen met het eten. Ze handelde heel snel en siste tegen Kiara: “Oké, dat volstaat… Ga weer op je stoel zitten… NU!” Het was perfect getimed: de kelner was net de borden op hun tafel aan het zetten toen Kiara van onder de tafel tevoorschijn kroop. Haar gezicht was kleddernat van al het vocht dat Lynns kut had geproduceerd. Kiara kon wel door de grond zakken van schaamte en vocht weer tegen de tranen, terwijl de ...

... kelner zijn lege dienblad op de vloer liet kletteren. Lynn stond op en kuste Kiara recht op de mond. Eerst kreeg ze haar tong niet tussen Kiara’s lippen gewrikt, maar uiteindelijk werkte de blondine toch mee. Lynn had voor zichzelf een slaatje besteld; voor Kiara had ze een stevige lasagne gekozen, compleet met vijf dikke sneden donker brood en twee potjes boter. Zou het niet geweldig zijn mocht Kiara een paar kilootjes bijkomen, had Lynn gedacht. Kiara keek vol afschuw naar de maaltijd voor haar. “Lynn – ik bedoel mevrouw… Ik kan dit niet op! Ik volg een dieet…” Lynn keek haar aan en schudde zachtjes haar hoofd. “Meen je dat nu? Die lieve kelner en de mensen in de keuken hebben zo hard hun best gedaan om dit voor je klaar te maken. Maar mij niet gelaten, hoor. Ik zeg ze wel dat je hun eten niet hoeft. Natuurlijk zullen ze dat niet zo goed opnemen… maar jij kan het dan meteen weer goedmaken, op een andere manier! Ja, je kan ze gaan opzoeken in de keuken en je helemaal van de wereld laten naaien door hen. Ober!!!” Ze zwaaide naar de bar. Zonder iets te zeggen begon Kiara te eten. Ze liet geen kruimeltje op haar bord liggen. “Oké, en nu de laatste restjes nog”, zei Lynn tegen Kiara. Die keek haar niet-begrijpend aan. “Lik je bord schoon. Als een ongemanierde hond.” Toen Kiara niet meteen in actie schoot, reikte Lynn naar haar handtas en zocht haar mobieltje. Haar rivale keek verslagen en bracht haar bord tot bij haar mond. Dat was echter niet naar de zin van Lynn, die het bord van ...