1. Jelmer En Tom - 5


    Datum: 3-4-2020, Categorieën: Homo Auteur: Jelmer, Bron: Opwindend

    ... allergische reactie te onderdrukken, het wondje in zijn keel was gehecht en daar zat nu een verband op. De geintubeerde beademing was ter ondersteuning, maar dat was vanavond misschien al niet meer nodig. Zijn hartritme was alleen erg onregelmatig en alleen daarom zou hij voor de zekerheid een nachtje in het ziekenhuis moeten blijven ter observatie.Als morgen alles goed ging dan zou hij in de namiddag al weer terug naar huis mogen. Van de opluchting blies Tom zijn adem uit in een lange diepe zucht en veegde nog een keer zijn ogen af. Gelukkig, iedereen was nu gerustgesteld. Jelmer werd naar de Intensive Care gebracht en werd daar aan de monitoren gekoppeld zodat hij continue in de gaten gehouden kon worden. Hij was verder niet meer bewusteloos maar sliep wel heel diep met een rustige ademhaling.In principe mocht de familie dag en nacht aanwezig blijven vanwege Jelmer’s verblijf op de IC, alleen was het niet echt nodig vanwege de te verwachten vooruitzichten. Tom wilde ondanks alles niet meer het ziekenhuis uit, hij wilde bij Jelmer blijven. De drie dames gingen nu terug naar huis en kwamen op de gang Thomas tegen, Tom zijn vader dus en Jelmer zijn opa, die vanaf hun werk geschrokken naar het ziekenhuis waren gekomen. Ze keken nog even bij Jelmer en gingen daarna met de dames mee naar huis.Tom bivakeerde aan het eind van de gang op een luxe loungebank naast de koffie automaat. Zijn moeder had hem geld gegeven om in het restaurant te kunnen eten tijdens zijn verblijf daar, en ...
    ... in een kiosk had hij wat tijdschriften gekocht om de tijd te doden. Ieder half uur ging Tom even bij Jelmer om het hoekje kijken hoe het met hem ging. Het was er stil op het gepiep van de apparatuur na en het geluid van de pomp voor de beademing. Hij streelde zacht met betraande ogen het mooie gezicht van Jelmer en gaf hem dan voorzichtig een warme kus op zijn klamme voorhoofd.Om zes uur was het weer bezoekuur en kwamen de dames en heren nog een keertje langs om te kijken of alles nog goed ging, en dat was zo. Herma had een slaapzak voor Tom meegenomen zodat hij ergens op de gang kon blijven overnachten als hij dat wilde. Hij wilde beslist niet mee terug naar huis, hij zou de hele nacht bij Jelmer blijven. ‘Dat snappen jullie toch wel?’ Ja hoor, het was goed. Als er iets aan de hand was of hij had iets nodig dan moest Tom maar bellen, en dan werd het geregeld. Nadat het bezoek weg was ging om tien uur het licht uit op zaal, maar daarvoor werd bij Jelmer de beademing verwijderd, die was inmiddels niet meer nodig.Tom mocht voor de nacht nog één keer bij hem. Jelmer had zijn ogen open en was wat in de war. Het gezicht van Tom verscheen boven hem, hij glimlachte naar hem. ‘Hey lieverd’, zei Tom fluisterend, met vochtige ogen, ’wat heb je me laten schrikken zeg, ik dacht ff dat je er geweest was’. ‘ Nee hoor’, fluisterde Jelmer terug, ík kan jou echt niet missen’. ‘En jij bent mijn ziel en zaligheid’, ’zei Tom zacht, en streelde Jelmer zijn lieve gezicht. ‘Morgenochtend vroeg zie ...