1. De grijze muis en de eenzame wolf - 1


    Datum: 14-3-2020, Categorieën: Hetero Auteur: AppieA, Bron: Gertibaldi

    ... schrikken?” Evie barst in tranen uit en gaat op de rand van het bed zitten. Hij maakt duidelijk een gedrogeerde indruk en hij spreekt langzaam maar met vaste stem “John, fijn dat je bent meegekomen. Ik heb begrepen dat jij erbij was toen ik door het lint ging. Ik kan me daar niets meer van herinneren. Morgen zal ik me ook niets meer van dit herinneren.” “Dat weet je toch niet Wout.. Ik heb zo vaak mensen helemaal zien herstellen.” “Neen John , dit keer niet. Maar luister alsjeblieft. Ik weet al lang dat ik ziek ben.. erg ziek. Ik weet ook dat wij van onze wederzijdse familie niets hebben te verwachten. Het is daarom dat ik Evie al jaren ben aan het in ‘trechteren’ dat ze jou moet bellen in geval van nood. God weet dat we elkaars deur niet hebben platgelopen. Toch heb ik altijd gevoeld dat ik op je kan rekenen. Sinds ik weet dat ik ziek ben heb ik, sorry, ook navraag bij anderen naar jou gedaan. Zelfs je ex is nog vol lof over jou. Iedereen vertelde mij wat ik eigenlijk al wist. Als John iets beloofd, dan gaat hij daar voor 100% voor.” Het is te merken dat dit gesprek hem enorm veel moeite kost en regelmatig valt hij stil. .. “Evie, je hebt mij gelukkiger gemaakt dan ik jou kon maken.. Beloof me dat je er alles aan gaat doen gelukkig te worden. John,kun jij me beloven mijn vrouwtje daarbij te helpen.” Evie snikt,,, Maar Wout ,, je bent toch mijn man, je bent alleen maar ziek.” “Liefste ik ben je man niet meer, ik kan dat niet meer zijn. Als je strak thuis komt pak dan dat ...
    ... kleine messing sleuteltje uit het sleutelkastje. Dat pas om de documenten kist in de voet van mijn nachtkastje. Daarin zullen jullie alles vinden…. John, de medische papieren die je vind, geef die alsjeblieft aan de artsen hier.” “Is goed Wout, en overigens, je hebt mijn belofte.” “Dank je fietspiemel, dat betekend meer voor me dan je kan denken.” Even zakt hij weg en lijkt hij in slaap te vallen.. Dan bijna uitgeput. “Evie, John, ga nu alsjeblieft… mocht ik nog heldere momenten vinden, kom me dan alsjeblieft opzoeken. Als dat niet meer zo is, dan laat dat. Beloof me dat.””Beiden knikken we alleen maar. Nog voordat we de kamer uit zijn hoor ik de diep snorkende ademhaling van iemand die onder zijl is van een forse dosis rustgevende medicatie. Bij Evie thuis aangekomen loop ik meteen de trap op en vind inderdaad een ijzeren document kistje in de voet van zijn nachtkastje. “Ik wist helemaal niet dat dat daar was” “Blijkbaar had jou Wout meer geheimen dan één.” Terwijl zij het sleuteltje haalt trek ik de tweede fles wijn open en schud onze glazen vol. “John wil jij dat kistje alsjeblieft open maken?” Ik neem het sleuteltje van haar aan en klap de deksel open. Boven op ligt een envelop met in handschrift, ‘Voor Evie’. Ik haal de brief uit de envelop, ik kijk Evie aan, nadat ze me heeft toegeknikt begin ik hardop te lezen. Lieve Evie, Als je dit leest gaat het erg slecht met mij. Ik hoop dat terwijl je dit leest, John Berns bij je is. Lieve schat. In al de jaren dat je de mijne was ...
«12...8910...»