De grijze muis en de eenzame wolf - 1 - Sex Verhalen

De grijze muis en de eenzame wolf - 1

... meer mogelijk is mij te bereiken. Aanvankelijk ligt hij te briessen van woede maar langzaam wordt hij rustiger. “Laat me los klootzak.” “Huilend zegt Evie. Maar Wout wat doe je , dat is toch Joh. John Berns, je vriend.” M’n vriend, me Hoela, dat zal wel die klootzak zijn die zijn pik in dat behaarde gat van je mag steken als ik even weg ben.” “Laat maar Evie, pak even de telefoon. Toets 5677678 en houd de telefoon even bij mijn oor.” “Crisisdienst GGZ met Maartje Daumen.” “Hallo Maartje met John Berns..Ik ben hier bij een crisis..” “Hoezo John, je bent bij een crisis? Je hebt helemaal geen dienst.” “Dat doet er nu even niet toe meid. Stuur alsjeblieft de achterwacht ik verwacht dat dit zal uitlopen op een gedwongen opname.” “Ok John, ik zet alles in gang, geef me even het adres en het telefoonnummer waar ik je kan bereiken.” Nadat ik alles heb doorgeven beduid ik Evie de verbinding te verbreken. “John, John ben jij dat,, waarom duw je me zo tegen de grond?” “Ja Wout ik ben het.. Ik duw je zo tegen de grond omdat je mij hebt proberen te slaan en eerder op de avond Evie met een mes hebt bedreigd.” Even is het stil, dan voel ik dat Wout onder mij lig te huilen. “Heb ik dat echt gedaan, het leek alsof ik naar een film keek, ik was dat niet echt.” Ik laat de kracht van mijn greep een beetje vieren. “Laat me alsjeblieft, los John ik doe niks..” “Nee Wout, ik blijf je vast houden. Ik wil niet het risico lopen. Niet voor mij, niet voor jou, maar zeker niet voor Evie. Zo meteen komt ...

... een dokter die je zal onderzoeken en mogelijk voor observatie zal laten opnemen.” Het snikken verstomt langzaam..”Dat is het dus, mij laten opnemen, zodat jij met die hoer vrij spel hebt”. Ik verstevig mijn greep. Hopelijk komen de hulptroepen snel. Ik hoor Evie in de keuken met diepe uithalen huilen. Ik zou haar graag troosten, maar ik heb mijn handen letterlijk vol. Zoals altijd in zo’n situatie duurt het veel te lang voorat mijn collega’s eindelijk komen opdagen. Ik ben fysiek aan het einde van mijn latijn. De situatie is zo overduidelijk dat 15 minuten later een ambulance op de stoep staat en Wout vastgesnoerd op een brancard wordt afgevoerd. Net voordat we hem in de ambulance schuiven kijkt hij me voor en moment helder aan en fluistert.. “Zorg alsjeblieft goed voor Evie.” Maak je geen zorgen maatje. Ik kom je morgen opzoeken.” Wanneer ik terug in de keuken kom is mijn collega alle procedurele zaken aan Evie aan het uitleggen. Ik zie meteen dat ze dat net zo goed tegen de muur kon vertellen. Evie’s brein neemt niets meer op. Onzekerheid en verdriet verdringen elke rationele gedachte. “Laat maar Maartje, dat doe ik wel. We zijn vrienden.” “Maar,, John, professionele distantie?” “Mè reet, met je distantie,. Ik meld me morgen wel voor het einde van je dienst.” “Gelukkig is het respect voor mij als haar voormalig mentor in de crisisdienst groter dan haar professionele inborst. Ze vertrekt al snel, mij met Evie achterlatend. “John,, wat moet je wel van me denken.. Ik heb nooit, ...