De grijze muis en de eenzame wolf - 1 - Sex Verhalen

De grijze muis en de eenzame wolf - 1

... loop naar ‘mijn’ kamer en kruip in bed. Even later hoor ik haar huilen door de dunne wand die onze kamers scheid. Even lig ik te twijfelen, maar ik besluit haar nu toch maar even alleen te laten met haar verdriet. De volgende ochtend zijn we vroeg op. We hebben beiden geen zin in ontbijt maar de kan lekkere koffie, die Evie heeft gezet, is binnen een half uur leeg. Om c.a. 9 uur bellen we aan bij de afdeling waar Wout is opgenomen. Even later zwaait de deur open en kijk ik in het goedlachse gezicht van Huub een van de rotsen in de branding van de opname afdeling. “Gòh, John.. wat brengt jou hier?” Ik leg hem in het kort het verhaal uit en hij nodigt ons uit voor een gesprekje op het afdelingskantoor. Hij gaat tegenover Evie zitten en kijkt haar aan. Mevr. Kraus, ik val maar meteen met de deur in huis. Het gaat niet goed met u man. Hij ligt nu in een isoleerkamer, hij heeft een heel onrustige nacht gehad en ligt nu, na twee kalmerende spuitjes, te slapen.” “Maar wat mankeert mijn man broeder?” “Daar kunnen we nog niets van zeggen mevrouw. Wat we zien is dat hij erg verward is en dat hij een bizarre kijk op de wereld heeft. Dat maakt hem bang en boos.” “ Evie begint nu te schokschouderen, Ik leg een arm om haar heen.” “Meneer,, als hij vertelt dat ik, ‘snif’,,, met andere mannen,,,” “Rustig maar mevrouw. We gaan goed voor u man zorgen. U kunt ons altijd bellen. Wanneer bezoek mogelijk is dan nemen wij meteen contact op.” Ik overhandig Huub de tas waarin Evie op mijn advies ...

... toiletspullen, kleding en ondergoed heeft ingepakt. “Kom maar Evie, dan breng ik je naar huis. We kunnen hier nu niets doen voor Wout.” Met een meelevende knik opent Huub even later de deur en laat ons uit. “Sterkte mevrouw Kraus. Tot ziens John.” Pas in mij auto komt Evie wat tot rust. “John wil jij me helpen de komende dagen door te komen?” “Hoe zo, ik . Ik ben bijna een vreemde voor je. Je hebt een zus en Wout heeft een broer op zo’n momenten kun je beter gesteund worden door je eigen familie. Misschien dat je wel een tijdje bij je zus kunt logeren als je het moeilijk vind om alleen te zijn.” Weer begint ze te huilen “Je we hebben familie. Vanmorgen toen jij je aan het verzorgen was heb ik ze gebeld. Ik heb Wout’s broer de situatie uitgelegd. Zijn eerst opmerking was dat ik niet moest verwachten dat hij eerder terug zou komen. Hij zou wel eens op bezoek komen wanneer ze weer in het land waren. En mijn eigen zusje, heeft me nog maar eens ingewreven dat ik ver onder onze stand, met een schilder, getrouwd ben en er dus op had kunnen wachten dat zoiets gebeurde. Maar die trut heeft goed kletsen. Zij was het intelligente knappe meisje en ik het lelijke domme eendje. Ik was blij überhaupt een vent mee te krijgen die bovendien altijd erg lief voor me is geweest.” Haar verdriet is nu wat verdrongen door kwaadheid en dat maakt haar, voor dit moment, een stuk sterker. “Evie, meid. Ik weet het goed gemaakt…” “Nou, meid? Ik ben wel 63 jaar. En jij,, ben je al 50.” “52 jaar … Maar daar ...