De grijze muis en de eenzame wolf - 1 - Sex Verhalen

De grijze muis en de eenzame wolf - 1

... ik ben Wout nooit ontrouw geweest ,, echt niet. Ik heb niet eens naar andere mannen gekeken.” Ze kijkt me met een van verdriet vertrokken gezicht aan. “Het is goed Evie, ik geloof je.” Dan begint ze weer op een hartverscheurende manier te huilen. “Dit zat er al aan te komen, al maanden werd ie steeds vreemder en soms agressief.. Ik heb er nooit met iemand over durven te praten. Ik kniel voor haar stoel en neem haar in mijn armen. Wanneer zij ingetogen op mijn schouder ligt te snikken, komen ook mijn spanning en emoties los en begin ik mee te huilen. Ik voel dat ik een vriend bij leven aan het verliezen ben. En daar heb ik verrekte weinig van. Het is Evie die zich al eerste hervat . Ze duwt me voorzichtig weg en drukt en zoen op mijn voorhoofd. “Dank je John, ik wist echt niet wat ik doen moest.” “Laat maar, waar heb je anders vrienden voor?” Terwijl ze opstaat ga ik op een van de keukenstoelen zitten. “John drink je ook een kop koffie?” “Eigenlijk heb ik nu meer behoefte aan een borrel, maar doe maar koffie, ik moet zo nog rijden.” “Je hebt gelijk John, het is al na twaalven. Maar zou je niet hier willen blijven slapen.? Ik ben al zo lang ik me kan heugen niet alleen geweest. We hebben een klein logeerkamertje.” “Maar ik heb niks bij me Evie. Geen toiletspullen, niets.” “Alsjeblieft John? We hebben nog wel ergens een nieuwe tandenborstel. Een onderbroek en pyjama kun je wel van Wout lenen, jullie zijn ongeveer even groot.” Ze kijkt me vanaf het aanrecht aan met haar ...

... verdrietige en angstige gezicht. “Is goed, ik blijf wel slapen. Dan kunnen we morgenvroeg gelijk naar Wout op bezoek.” De opluchting staat haar in het gezicht geschreven. “Dank je, ik zal meteen het logeerbed maken en alles klaarleggen op de badkamer.” “Zouden we niet eerst dat borreltje doen, dan?” “Sorry, je hebt gelijk,, je hebt gelijk,,, wat ben ik voor een gastvrouw?” “Doe nou rustig vrouwke, het is logisch dat je van streek bent.” “Ga je mee John, de drank staat in de woonkamer” “Du moment, we de woonkamer binnenstappen begint ze weer te snikken. De sporen en zelfs de geur van de worsteling zijn nog aanwezig. Ik pak haar schouders vast en kijk haar aan. “Evie ga jij nu maar boven alles klaar leggen. Dan maak ik het hier even aan kant en schud een paar borreltjes in” Ze kijkt me even radeloos aan maar verdwijnt dan toch naar de gang. Even later hoor ik haar de krakende trap oplopen. Ik maak meteen twee tegenover elkaar liggende ramen open en schuif de gedateerde meubeltjes weer op hun plaats. Dan haal ik veger en blik in de keuken en ruim een stukgevallen bloempot en resten van een vaas op. Ik gebruik een vaatdoek om wat vlekken van het laminaat te poetsen. Nadat ik nog wat kleedjes en kussens op hun plaats heb gelegd ziet alles weer enigszins normaal uit. Uit de barklep van het 70er jaren wandmeubel haal ik een fles jonge jenever en twee borrelglaasjes, Weliswaar niet mijn favoriete borrel, maar op dit moment lust ik alles. Ik heb mijn eerste glaasje al weggewerkt als ik de trap ...