Boekenbal (4) - Sex Verhalen

Boekenbal (4)

... van de agente keken mij aan. "Ja, ik reed er vlak achter. De auto reed een beetje heen en weer over de weg, en ik dacht al dat het nooit lang goed kon gaan. En ineens rijd hij boven op deze auto die hier stilstond met pech". "Van wie is die auto ? ". "Van mij" zei Cindy direct die had meegeluisterd. "En die zwarte daar ?", ze wees naar mijn auto die precies tussen al het puin stond. "Dat is de mijne. Ik heb geen schade. Maar ik moet wel weg naar een afspraak". De agent probeerde wat te noteren op haar pda. Snel gaf ik haar mijn gegevens. "Goed meneer, u kunt gaan, als er nog vragen zijn neem ik contact op met U". Ze wenkte naar een ambulancebroeder die net aan kwam lopen. Hij was van de derde ambulance die arriveerde. Het zag intussen helemaal blauw van alle zwaailichten van de hulpdiensten. De weg was over zeker 100 meter geblokkeerd door allerlei brokstukken. Er waren zo te zien wel vijf auto's die elkaar allemaal hadden geraakt toen de zwabberaar de weg terug op klapte en nog meer onheil veroorzaakte. Ze nam de gegevens op van Cindy, toen het mij opviel dat Chantal me al een tijdje stond te bekijken. Ik boog me naar haar toe en fluisterde dat als ze nog spullen uit de auto moest halen, ze dat nu moest doen. Dadelijk werden de auto's weggesleept voor onderzoek en kon ze er weken niet bij. Snel maakte ze zich uit de voeten. Ik gaf Cindy mijn visitekaartje dat uit mijn portefeuille tevoorschijn kwam. De agente wachtte even toen ze kreunde. Dat kwam omdat de ziekenbroeder ...

... haar allerlei testen liet doen. Zijn conclusie was dat ze foto's van enkel moest laten maken in het ziekenhuis. Gezamenlijk met de agente tilde hij haar over de vangrail heen. Hij sprak even in zijn porto en een maat doemde op. Cindy werd op de brancard gelegd, en gelijk afgedekt met een deken. Chantal hield haar hand vast, en ze fluisterden weer met elkaar. De agente en ik keken elkaar even aan, maar beiden zeiden we niets. Chantel liep weer naar de wagen en pakte twee koffertjes en de laptop tas uit de wagen. Dat koste enige moeite want het wrak werkte niet echt mee. Cindy verdween in de ambulance die direct daarop wegreed. De brandweer was ondertussen bezig het dak van de zwabberaar af te knippen. 'Chantal, we moeten nu gaan, want anders staan we hier vanavond nog" drong ik aan. Ze knikte, en samen met haar droeg ik de koffers naar mijn auto en gooide ze op de achterbank. De agent hielp ons weg te rijden door te gebaren naar haar collega's dat het goed was dat we weg konden rijden. Vele anderen waren bezig om foto's te maken en de afstanden tussen de auto's te meten. Pas nu ik weer aan het rijden was, voelde ik hoe koud ik het had, en hoe nat ik was. Verdorie, ik had al natte kleren. Met verkleumde handen gooide ik de verwarming op maximaal, waardoor gelijk ook de ruiten besloegen. Dus ook de blower op vol. Chantal die naast me zat was in zichzelf verzonken en keek stil voor haar uit. Ik zei niets, en schakelde naar de hoogste versnelling. Hierdoor gleed mijn hand langs haar ...